خلاصه ماشینی:
"قوهء حیاتی که در ما ذخیره است صرف ادارهء حرکات بدنی میشود و اگر چیزی اضافهء بماند در ادارهء سلسلهء احساسات و ادراکات بکار میرود و تولید اثر شادی مینماید و از ینجا بعلت اینکه چرا بعضی اشخاص بالطبع خرم و نیک بین و بعضی دیگر بالعکس گرفته و بدبین میباشند پی میبریم.
کسی که مقدار کافی قوهء حیاتی ایجاد و آنرا بطور اقتصاد صرف اعمال بدین و قوای عاملهء طبیعی و دماغی کند بطریق دماغی و اعضاء در کلیهء اعمال با یکدیگر اشتراک و تعاون خواهند داشت و مقصود اصلی از هر نوع پرورش و ترقی انسان تکمیل همین توافق و تعاون است.
همینکه انسان قدرت تمرکز قوا پیدا کرد میتواند برای رسیدن بمطلوب و نتیجهء معینی که در نظر گرفته است تمام حرکات خود را با هم بکار اندازد."