چکیده:
مقدمه: القای هیجان، در غیاب آگاهی هشیارانه، از محرک‌های فراخوان آن هیجان‌ها، موضوعی بوده است که علاقه بسیاری را به خود جلب نموده است. پردازش‌های هیجانی، بدون آگاهی هشیارانه، نقش مهمی در تعاملات اجتماعی بشر بازی می‌کنند. لذا، این مطالعه، با هدف تعیین تاثیر القای زیرآستانه جلوه‌های هیجانی چهره بر خلق، انجام شد. روش: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی که روی دانشجویان دانشگاه گیلان انجام شد پس از جلب رضایت مشارکت‌کنندگان و تکمیل پرسش‌نامه دموگرافیگ و مقیاس خلق مثبت و منفی، افراد به صورت تصادفی به سه گروه مداخله (15 نفر) تقسیم شدند و در سه گروه مداخله القای زیرآستانه جلوه‌های هیجانی چهره بر خلق، صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده تایید فرضیه‌های پژوهش بود. چهره‌های زیرآستانه‌ای شاد، خلق منفی را کاهش و خلق مثبت را افزایش می‌دهند، همچنین چهره‌های زیرآستانه‌ای غمگین، خلق منفی را افزایش و خلق مثبت را کاهش می‌دهند. نتیجه‌گیری: ادراک زیرآستانه‌ای چهره‌ها، در خلق جاری افراد در آزمایشگاه تاثیرگذار است، لذا می‌توان از نتایج این پژوهش در زمینه‌های درمانی و بالینی اختلالات خلقی در دانشجویان استفاده کرد.
: The induction of emotion in the absence of conscious awareness of the stimulus evoking such emotion has long been a subject of great interest. Emotional processing without conscious awareness plays an important role in human social interactions. Method: The present study was conducted to determine the effect of subliminal presentation of emotional faces on mood. Students of Guilan University participated in this quasi-experimental study. Students completed demographic questionnaire, and questionnaire of Negative and positive Affect Scale. Then they were randomly assigned to three intervention groups (n=8). In the intervention groups subliminal presentation of emotional faces were carried out. Findings: Results showed that subliminally presented happy faces decreased negative mood and increased positive mood. The opposite effect was observed for subliminally presented sad faces. Conclusion: It can be concluded that subliminal perception of faces may be effective in experimentally induced mood change and therefore these results may be used by practitioners and clinicians to treat mood disorders in students.
(
, 
, 
)
