چکیده:
بافت قدیم شهرها اغلب در برگیرنده آثار و نواحی تاریخی است. امروزه مدیران موفق در پی احیای مناطق تاریخی با رجوع به شهرسازی بومی، استفاده از کاربریهای مختلط، اولویت دادن به حملونقل عمومی و تردد پیاده، فراهم آوردن شرایط زیستمحیطی سالم، ایجاد رونق اقتصادی پایدار، اشتغال بومی، جذب مشارکت محلی و توجه به میراث فرهنگی و گردشگری هستند. بافت تاریخی شهرها باسابقه قدیمی، به دلیل مرکزیت جغرافیایی، سهولت دسترسی، مرکزیت ثقل اقتصادی و ویژگیهای تاریخی- فرهنگی دارای پتانسیل بالقوه بالایی میباشند؛ علیرغم ویژگیهای مثبت قسمت مرکزی شهرها، بافت آنها از لحاظ مشکلات کالبدی (فرسودگی)، زیستمحیطی، درهم پیچیدگی بافت و ضعف زیرساختها رنج میبرند. اصلیترین هدف و راهبرد اساسی اقدامات مداخلهای برای بهسازی و نوسازی بافت تاریخی و طراحی آنها بازگرداندن این مجموعه به چرخه زندگی است. زنده ماندن بافت درگرو فعالیت و مشارکت آن در زندگی جاری در شهر است، و تنها ازاینرو میتوان به امور نوسازی و احیا بافتهای تاریخی شهر و طراحی در محورهای تاریخی را اجرا و موفقیت این امر را تضمین کرد و میتواند در جذب و فعالسازی گردشگری شهر تاریخی چون تبریز بسیار مؤثر واقع گردد.
The old context of many cities often includes monuments and historical sites. Today, successful managers are trying to revive historical regions through applying native urbanism, using mixed applications, prioritizing public transportation and pedestrian traffic, providing healthy environmental conditions, creating a sustainable economic prosperity, native employment, attracting local participation and paying attention to cultural heritage and tourism. The historic context of old cities has high potential due to geographical location, ease of access, the center of economic gravity and historical-cultural features. Despite the positive features of the central part of the city, its contexts are suffering from physical problems (burnout), environmental degradation, and structural weaknesses. The main objective and the basic strategy of interventions for the reconstruction and modernization of the historical context and their design are to revive this collection. The survival of the context depends on its activity and participation in the current life of the city, and thus it is possible to carry out the tasks of renovating and restoring the historical constructions of the city and designing the historical axes and guaranteeing the success of it which can be very effective in attracting and activating the tourism of a historical city like Tabriz.
خلاصه ماشینی:
زنده ماندن بافت درگرو فعالیت و مشارکت آن در زندگی جاری در شهر است ، و تنها ازاین رو میتوان به امور نوسازی و احیا بافت های تاریخی شهر و طراحی در محورهای تاریخی را اجرا و موفقیت این امر را تضمین کرد و می تواند در جذب و فعال سازی گردشگری شهر تاریخی چون تبریز بسیار مؤثر واقع گردد.
مرمت شهری و نوسازی و احیاء فضاهای تاریخی جهت بازگرداندن این محورها به چرخه زندگی با رویکرد توریسم محوری در شهر می تواند از جمله جالب ترین جاذبه های شهری قرار گیرند و گردشگران را به سوی خود جذب کنند.
محورهای تاریخی-گردشگری شهر تبریز از قابلیت و توان بالایی جهت جذب گردشگر برخوردار هستند، اگر با رویکرد توریسم محوری در این محورها اقدامات ، نوسازی و احیا صورت گیرد میتوانند به صورت فضای پویا قرارگرفته و پاسخگوی نیازهای گردشگران شهر باشند.
1 - Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats (SWOT) در ماتریس راهبردها و اولویت های اجرایی؛ جمع امتیاز نهایی عوامل داخلی بر روی محور X ها، چنانچه در محدوده ای از ١ تا ١/٩٩ قرار گیرد، نشان دهنده ضعف داخلی سیستم است .
ابتدا عواملی که موجب فرصت شده و سپس آن هایی را که باز زنده سازی بافت تاریخی شهر تبریز را تهدید میکنند در این ماتریس قرار میگیرند.
در سال های اخیر توجه و عنایت مسئولان اجرای به رویکرد نوسازی و بهسازی محله های کهن و همچنین بافت تاریخی در شهر تبریز بیشتر شده است و در نتیجه ایده ها و اهداف تازه ای در این زمینه پدید آمده است .