چکیده:
مقدمه: استرس و مشکلات در زمینه سازگاری بخشی از مسائل خاتوادههای دارای فرزند کم توان میباشد. یکی از راهبردهای مناسب برای ارتقای سلامت روان تاب آوری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی بوده است. روش: روش پژوهش طرح نیمه آزمایشی، شامل پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش را مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی تشکیل داده که فرزندانشان در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در مدارس دخترانه ابتدایی آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بودهاند. با روش نمونهگیری دردسترس یک گروه 30 نفری از مادران انتخاب شدند و به طور تصادفی 15نفر از آنها در گروه آزمایش و15 نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامههای استرس آبدین (PSI) و سلامت روان گلدبرگ و هیلر (GHQ) استفاده شد. یافتهها: دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری (۰۱/۰p <) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. گروه آزمایش که تحت آموزش تاب آوری قرار گرفتند نسبت به گروه گواه که هیچ آموزشی دریافت نکردند، میانگین سطح استرس پایین تر بوده است و آموزش تاب آوری موجب افزایش سلامت روان گروه آزمایش شده است. نتیجهگیری: بنابران این برنامه آموزشی و تشکیل گروههای مشاوره و حمایتی میتواند جزء برنامههای مداخلاتی در جهت کاهش استرس و بهبود سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به کم توانی ذهنی مورداستفاده قرار گیرند.
Introduction: Many families involve problems due to have mental retardation child. Excessive stress and adjustment problems is only limited number of issues related to mental retardation diagnose in children. One of the appropriate strategies to promote mental health is resiliency. Resilience is the human ability to adapt in the face of diseases, adversity, hardship and ongoing significant life stressors. This study has been done for the purpose of evaluating effect of resilience training on stress of mothers whose have children suffering mental retardation. Method: the statistical population of the study was all mothers of mental retardation children had educational files in Milad School during the years 1397-1398. The applied method was a semi-experimental design, consisting pretest- post test, and along with a control group. By available sampling, 30 mothers selected; they were put in 2 groups by random 15 of them in experimental group and 15 others in control group. Questionnaires of stress of Abedin and Goldberg mental health questionnaire were utilized for the both ones. The consequences of 8 session’s resilience training, through Covariance analysis(0/01 significance level), appeared that the mothers under the certain training have more promoted in increasing mental health and reduced stress than the mothers did not enjoy those trainings. The resilience training is associated with meaningful effect on reducing stress and increasing mental health of mothers
خلاصه ماشینی:
اثربخشی آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه / طاهره حسینی قمی طباطبائی ، تهران ، ایران .
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی بوده است .
جامعه ی آماری این پژوهش را مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی تشکیل داده که فرزندانشان در سال تحصیلی ١٣٩٨- ١٣٩٧ در مدارس دخترانه ابتدایی آموزش وپرورش استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بوده اند.
Lunsky Y, Robinson S, Reid M, Palucka A 4.
هم چنین در پژوهش الماسی، حاتمی، شریفی، احمدی جویباری، کاویان نژاد و ابراهیم زاده (١٣٩٥) نتایج نشان داده است که آموزش مهارت های مقابله منجر به افزایش معنادار سطح تاب آوری در مادران دارای فرزند معلول شده است .
در پژوهش صادقی، سپهوندی و رضایی فر (١٣٩٥) نتایج نشان داده است که آموزش تاب آوری خانواده بر افزایش سلامت روانی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی تأثیر داشته است .
لذا با توجه به آنچه ذکر گردید، هدف از پژوهش حاضر تدوین برنامه ی تاب آوری و اثربخشی آن بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر میباشد.
بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی بوده است .
تأثیر آموزش تاب آوری خانواده بر سلامت روانی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی.
Stress and resilience for parents of children with intellectual and developmental disabilities:a review of key factors and recommendations for practitioners.