خلاصه ماشینی:
گاهی از تفسیرهای او از متون عرفان و تصوف ، چنین بر می آید که نه تنها دل در گروه ارزش های میراث عرفانی سرزمین خود نهاده ، بلکه نوعی شیفتگی مفرط و مریدانه هم نسبت به آن ها دارد، در حالی که هرگاه گوشه هایی از این میراث صوفیانه با واقعیت های زندگی بیگانه افتد و یا نشانه هایی از بی اعتنایی به این واقعیت ها در آن دیده شود و آن ها را گرفتار کلی بافی های انتزاعی کند؛ از گذاشتن انگشت انتقاد – و حتی انکار – بر آن ها، پرهیز نمی کند؛ چنان که در رویارویی با آراء برخی از مدعیان صوفی گری چنین کرده و کار آن ها را نوعی بیماری ذهنی و برآمده از بی دردی های انتزاعی خوانده است و «مجموعه ی بی نهایتی از بازی با الفاظ که عارفانش می توانند ناظر قتل عام هزاران جوان و پیر باشند و بعد هم بگویند: تجلی ذات احدیت بود در مقام اسم قهار، و یا اگر تمام این مملکت ویران شود، بگویند: تعین اول بود که از مقام فیض قدسی به فیض اقدس تنزُّل کرد، و مزخرفاتی از این نوع عبارات که با کامپیوتر می توان یک میلیون عبارت از این گونه عبارات ساخت و نسل های پی در پی فرزندان این آب و خاک را خاکستر نشین کرد!!» (همان ، ١٠٠) 159 سرتاسر آثار و نوشته های استاد شفیعی، تفسیرهای دقیق و درخشان ، و طرح های نو و اندیشیده ، در شرح اندیشه ، زبان ، سبک و مسائل تاریخی و اجتماعی در آثار شاعران ، نویسندگان و عارفان ایرانی، از برجسته ترین چهره های آنان تا ناشناخته ترین آن هاست .
(
, 
, 
)
