چکیده:
امنیت به عنوان نیازی اساسی، در اجتماعات انسانی از جایگاه خاصی برخوردار است. برنامه ریزان و طراحان فضاهای اجتماعی، به ویژه شهرها، تلاش میکنند تا با شناسایی عوامل تهدید کننده امنیت به ویژه در فضاهای عمومی، امنیت را برای استفاده کنندگان از آن فضاها فراهم کنند. زنان در مقام نیمی از اجتماعات انسانی، به واسطه خصوصیات بیولوژیک، مسئولیتها و نگاه متفاوت در مقایسه با مردان، ارتباط متمایزی با فضا برقرار میکنند. آنان نیازمند تسهیلات خاصی از فضا هستند تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور امن در فضاهای شهری و به ویژه فضاهای عمومی مانند پارک شود. از این رو این مقاله بر آن است که به بررسی امنیت زنان در پارک بعثت (خزانه) منطقه 16 تهران بپردازد. به منظور سنجش امنیت اجتماعی زنان در این مناطق سه بعد نظارت اجتماعی، کالبدی، محیطی در ارتباط با احساس امنیت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحلیلها نشان میدهد که بین متغیرهای بررسی شده و احساس امنیت زنان در سطح بالای 95 درصد و با درجه معناداری (Sig=0/00) رابطه معناداری وجود دارد. در مجموع میزان بررسی امنیت زنان متغیر عدم نظارت اجتماعی با ضریب 682/0 بیشترین اثر را در عدم استفاده زنان از پارک بعثت دارد.
Security as a basic need has a special place in human societies. Planners and designers of social spaces, especially cities, strive to provide security to users of those spaces by identifying security threat factors, especially in public spaces. As half of human communities, women have a distinct relationship with space through biological characteristics, responsibilities, and a different perspective than men. They need special space facilities to increase their confidence in the safe presence of urban spaces, especially public spaces such as parks. Therefore, this paper aims to examine the safety of women in the Behsat Park (Khazaneh) of District 16 of Tehran. In order to measure the social security of women in these areas, three dimensions of social, physical, and environmental surveillance related to a sense of security have been assessed. The results show that there is a significant relationship between the variables studied and women's sense of security above 95% with a significant degree (Sig = 0.000). Overall, the rate of social security surveillance of women with variable social control with a coefficient of 0.682 has the highest effect on non-use of women in the park.
خلاصه ماشینی:
توجه به اين نکته ضروري است که ترس از جرم، تيثيرات و محدوديت هايي را در رفتارهاي اجتماعي بانوان در فضاهاي شهري به دنبال دارد، که از آن جمله مي توان به خارک نشدن بانوان از منزل پس از تاريکي شدن هوا، کاهش فرصت هاي رشد اجتماعي ، اقتصادي، فرهنگي ، و افزايش وابستگي بانوان به مردان و ايجاد ديد کليشه اي به زنان به عنوان موجودات ضعيف و ناتوان اشاره کرد (٢٠٠٤٢١,Mtani &Lubuva ).
مطا*عات متعدد انجام شده درباره امنيت در فضاي عمومي و به ويژه در شهرها نشان دهنده امنيت به عنوان شاخص کيفي زندگي در شهرهاست و نيز اينکه آسيب هاي اجتماعي از مهمترين پيامدهاي تهديد يا تضعيف امنيت به شمار مي رود در يک دسته بندي کلي مي توان نظريات مطرح در اين زمينه را به دو گروه تقسيم کرد: رويکردهاي مبتني بر ارزش ها اين رويکردها در قا*ب دو گروه کلي ، بر ارزش عيني و ذهني در احساس امنيت در جامعه تيکيد دارند.
آزمون همبستگي ميزان نظارت اجتماعي و احساس امنيت (به تصویر صفحه رجوع شود) مأخذ: يافته هاي پژوهش ، ١٣٩٨ همچنين بر اساس اطلاعات گردآوري شده از تکميل پرسشنامه در بين افرادي که از پارک استفاده مي کنند، يافته ها نشان داد که بيشترين نوع جرم مربوط به مواد مخدر و افراد مبتلا به اعتياد است در اين راستا افرادي که از پارک استفاده مي کنند اغلب به صورت خانوادگي (٦٠ درصد) و يا با دوستان(ؤ/٢٦ درصد) به پارک مي روند.