خلاصه ماشینی:
"این کتاب از جمله نقدهایی در زمینهی شعر و ادبیات است که نظرات و دیدگاههای جدیدی،چه در حوزهی شعر و مسایل مختلفی که ادبیات را تحت تأثیر قرار میدهد و چه در زمینهی آثار سیمین بهبهانی،بانوی شعر معاصر ایران،مطرح میکند.
مؤلف دربارهی بحور عروضی سسیمین نظرش را اینگونه بیان میکند:«اگرچه گفتیم سیمین مثلا این وزن را استخراج کرده یا ترکیب کرده و وزن را به دست آورده است و همهی اینها دلالت بر تصنع در وزنها دارد؛اما چنین نمیپندارم،این پژوهشها و بررسیهای ما از وزن است،اما حقیقت این است که وزنها هیچ کدام آگاهانه به وجود نمیآیند؛هر پاره از کلام را که تقطیع کنیم میتوانیم به سادگی آن را در یک چارچوب عروضی قرار دهیم و بسنجیم و نامی هم برای آن برگزینیم».
یکی از قسمتهای جالب و خواندنی کتاب همین قسمت است که نویسنده برای هر تلمیح شرح کامل و خواندنی میدهند،در ضمن علاوه بر آیاتی که در شعر استفاده شده است،بیان میشود،در ترجمهی آیه هم آورده میشود.
که یکی از قسمتهای جالب توجه کتاب است که گرایش شاعر در صور خیال مورد بررسی قرار میگیرد:«در مجموعهی آثار او اصولا طنز جایگاه ویژهیی ندارد».
در فصل نویسنده،ایشان داستانهای سیمین را تکتک عنوان میکند و چند سطری دربارهی آن توضیح میدهد و حلاجیاش میکند و معتقد است:«آثار نثر سیمین،اغلب نوعی اتوبیوگرافیست، با زبان ادبی وی حتا مایهی اغلب داستانهایش را نیز از زندگی شخصی خود میگیرد."