چکیده:
سرمایه اجتماعی یکی از مفاهیمی است که در سالهای اخیر وارد حوزه آسیبشناسی اجتماعی به ویژه جرمشناسی شده است. هدف این پژوهش تعیین رابطه سرمایه اجتماعی و گرایش به ارتکاب جرم در دانشجویان دانشگاههای استان چهارمحال و بختیاری است. این پژوهش از نوع کاربردی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را 320 نفر از جوانان و دانشجویان با میانگین 19تا 25 سال دانشگاههای استان چهارمحال و بختیاری تشکیل میدهد. برای گردآوری دادههای پژوهش از پرسشنامهای که روایی و پایایی آن مورد تائید متخصصان قرار گرفته، استفاده شده است. دادههای به دست آمده نیز با استفاده از آزمون t و همبستگی، تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان میدهد که از بین متغیرهای سرمایه اجتماعی، متغیر مشارکت اجتماعی بیشترین ارتباط را با میزان گرایش دانشجویان دانشگاههای استان چهارمحال و بختیاری به ارتکاب جرم دارد و سایر متغیرهای سرمایه اجتماعی، ارتباط ضعیفتری با گرایش به ارتکاب جرم دارند.
Social capital is a concept that has entered to the field of social pathology and especially criminology in recent years. The aim of this research is to investigate the relationship between the social capital and crime trends among university students of Chaharmahal & Bakhtiari Province. The study is practical and method of the research is correlation. The statistical society of this study is composed of 320 young people aged 19 to 25 years old in the universities of Chaharmahal and Bakhtiari Province. The data is collected from a questionnaire which its validity and reliability have been confirmed by experts. The data obtained were analyzed using t-test and correlation. The results show that the social partnership is most important factor between the variables of social capital in tendency of university students in Chaharmahal & Bakhtiari Province to commit crime, and other social capital variables are associated with a lower propensity to commit crime.
خلاصه ماشینی:
هدف اين پژوهش تعيين رابطه سرمايه اجتماعي و گرايش به ارتکاب جرم در دانشجويان دانشگاه هاي استان چهارمحال و بختياري است .
نادري و جاهد (١٣٨٩)، در پژوهشي که در زمينه رابطه امنيت اجتماعي و سرمايه اجتماعي (مطالعه مورد شهر اردبيل ) انجام گرفته است ، تأثير مولفه هاي مختلف سرمايه اجتماعي نظير اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي، مشارکت اجتماعي و روابط اجتماعي بر اساس امنيت اجتماعي مورد واکاوي قرار گرفته که نتايج حاصل از پژوهش بدين شرح است که هر چه ميزان سرمايه اجتماعي در جامعه بيشتر باشد به همان اندازه احساس امنيت اجتماعي نيز بيشتر خواهد بود.
در رابطه با فرضيه اول نتايج نشان داد که سرمايه اجتماعي دانشجويان دانشگاه هاي استان چهارمحال و بختياري از ميانگين متوسط بالاتر است .
در رابطه با فرضيه دوم نتايج نشان داد که ميزان گرايش دانشجويان دانشگاه هاي استان چهارمحال و بختياري به ارتکاب جرم پايين تر از ميانگين متوسط است .
در رابطه با فرضيه سوم نتايج نشان داد که سرمايه اجتماعي با گرايش به ارتکاب جرم در دانشجويان دانشگاه هاي استان چهارمحال و بختياري مرتبط است .
نتايج پژوهش حاضر با نتايج حاصل از مطالعات چلبي و مبارکي (١٣٨٤)، رمضاني (١٣٨٦)، يزدانينسب (١٣٨٧)، مداح و شريفي (١٣٩٠)، بويلدينگ و فرناندز (٢٠٠٥) که نشان دادند هر اندازه سرمايه اجتماعي بالا برود به همان ميزان گرايش به ارتکاب جرم پايين خواهد آمد، همسو و هم جهت بوده و نتايج آنها را تاييد ميکند.