خلاصه ماشینی:
"قائل این اقاویل و ناقل این اباطیل به هم‌دردی با آن سرهنگ جلیل،بر سبیل شکایت از توقعات جماعتی ازاین اعزه‌ی بلاجهت بدو گفتم که تجربه‌ی تلخ آن جناب برای من نیز که از اصحاب قلم و کتاب و ارباب مطبوعات حریت انتسابم،اتفاق افتاده است و آن‌چنان بود که ادیبی نامؤدب و شاعری نامهذب را که در خلوت به من صدگونه حرمت می‌نهاد،در مجلسی با احتشام به سنت اسلام،اسلام دادم و آن دیوانه‌ی از خویش بیگانه،با شناخت من سربر نیاورد؛پس این اقل انام و ضعیف بی‌نشان و نام،به آن شاعر بدمرام،چنین پیام داد که:ای شخص حقیر و ای بی‌شرافت بی‌پیر!این چه لئامت و خیانت است که با من در خلوت اظهار چندین خصوصیت کنی و در جلوت،مرا که سر به هیچ سرور و رهبر فرود نیاورده‌ام،حرمت ننهی؟ اگر من از چشم‌غره‌ی اشخاص بدطینت و حسودان دون همت یا زخم زبان اصحاب شهرت و ارباب دولت ترسیدمی،جایی دیگر بودمی و با اندک مجاملت،بر تو صد چون تو ریاست کردمی."
(
, 
, 
)
