نقش واسطه‌ای استحکام من در رابطه بین تحول من و سلامت روان در دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه تهران مقاله

زمینه: سلامت‌ روان، پیش بینی کننده‌ ی امید به زندگی و (از) شاخص‌های پیشرفت زندگی است. مسئله پژوهش این است، که آیا فرد دارای من تحول یافته‌تر از سلامت‌ روان بهتری برخوردار است؟ آیا استحکام من تاثیری بر رابطه سلامت ‌روان و تحول من دارد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه‌ ای استحکام من در رابطه ‌ی بین سلامت ‌روان و تحول من در دانشجویان ساکن خوابگاه انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه استنباطی است. در این تحقیق 112 دانشجوی ساکن خوابگاه‌‌های دانشگاه تهران با روش خوشه‌ای چند مرحله انتخاب شدند. داده‌‌ها با استفاده از پرسشنامه سلامت روان Self-Reporting Questionanair) SRQ20، پرسشنامه خودارزیابی سازمان بهداشت جهانی، ‌ ۱۹۹۴)، WUscT (پرسشنامه تکمیل جملات دانشگاه واشنگتن، Washingtea University sentence complication Test، ۱۹۸۱) و پرسشنامه استحکام من (ESS، Ego Strength Scale، بشارت، ۱۳۸۶) به دست آمد. یافته ‌ها: با استفاده از روش تحلیل مسیر در نرم افزار Amos مشاهده شد که استحکام من، در رابطه‌ی تحول من و سلامت‌ روان اثرگذار است (شدت و جهت این رابطه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.) همچنین بین استحکام من و سلامت ‌روان همبستگی مثبت معنادار و بین تحول من و استحکام من عدم همبستگی مشاهده شد. نتیجه‌‌گیری: این بدان معنی است که افرادی که دارای تحول من بالاتری هستند در صورتی که من مستحکمی داشته باشند، یقینا از سلامت‌ روان بالایی برخوردارند.

Background: Mental health is a predictor of life expectancy and one of the indicators lifechr('39')s progress. Aims: The present was carried out in order to investigate the mediating role of ego strength between ego development and mental health. Method: current study is an inferential research. To this end, a sample of 112 students who lives in dormitories of Tehran university (55 girls and 57 boys) were selected through multistage cluster sampling. They were asked to complete 3 tests including: Washington University Sentence Completion Test (WuscT, 1981) to measure ego development, Self-Reporting Questionnaire (SRQ20) to measure mental health, the Strength Questionnaire (ESS, Besharat, 2007). Results: The use of path analysis in Amos application investigating the mentioned mediation, demonstrated That ego strength has a statistically significant mediating effect on ego development and mental health. (Affects the intensity and direction of their relationship). Conclusions: Also, there was a positive significant correlation between ego strength and mental health, while, there was no significant correlation between ego development and mental health. The higher the level of ego development and ego strength of a person is, the higher his/her mental health would be.