زن، زن است زنان بزرگ تاریخ (هلن کلر) معرفی و نقد

"پس از بروز این معلولیت شدید بود که هلن‌ ناسازگاری آغاز کرد و رفتار پرخاشگرانه‌ای با اطرافیان‌ خود در پیش گرفت. او اگرچه در خانه آزاد بود و با کودکان همسن و سال خود بازی می‌کرد اما راه یافتن‌ به درونش کاری سخت بود. این نوشته‌ها با تصوری که آمریکایی‌ها از کودکان استثنایی خود داشتند متفاوت بود و هماهنگی نداشت. هلن به خاطر امرار معاش هر روز همراه‌ آن سولیوان به تئاتر وارویل می‌رفت و با اشتیاق‌ صحنه‌هایی از زندگی خود را بازی می‌کرد و از این‌ کار هیچ ابایی نداشت. هلن وقتی که در سال 3291 عضو بنیاد آمریکایی نابینایان شد،تکلیف‌ واقعی زندگی خود را دریافت. هلن از اینکه هم عصرانش نسبت‌ به استقلال کاری او دچار تردید بودند و در آثار خود افکار او را به آن سولیوان نسبت می‌دادند،بسیار آزرده خاطر می‌شد. حتی دوستان خوب او گمان‌ می‌کردند هلن کلر به دوست خود و معلم سابقش‌ آن سولیوان وابسته است و این امر را مبالغه‌آمیز جلوه‌ می‌دادند."