چکیده:
اصلیترین مشکلی که معتقدان به ادیان مختلف در دنیای امروز با آن مواجه هستند، نداشتن شناخت کافی از یکدیگر است. گفتگوی بین ادیان زمینهای را فراهم میکند تا پیروان ادیان شناخت بیشتری نسبت به هم پیدا کنند و گامی به حقیقت نزدیکتر شوند. قرآن بهعنوان اصیلترین منبع دین اسلام از گفتگوی بین ادیان با روش حسنه و آگاهانه کاملاً استقبال کرده و انسانها را به اندیشه، سپس به برگزیدن نیکوترین قول که به حقیقت نزدیکتر است دعوت میکند. این مقاله در پی آن است تا با تبیین بیانات قرآن در باب گفتگوی بین ادیان، نگرش قرآن در این باب را به پیروان ادیان دیگر، خصوصاً جوانان جویای حقیقت روشن سازد؛ زیرا قرآن کریم موضعی کاملاً مثبت با روشهای حکیمانه و جدال احسن و موعظه حسنه؛ جهت گفتگو با دیگر ادیان و مخالفان اسلام در پیشگرفته و ریشه بسیاری از اعتقادات منحرف را جهل و نادانی میدانند؛ که در اثر گفتگو قابلحل میباشد. هدایت یافتگان حقیقی از منظر قرآن، کسانی هستند که خود را در معرض شنیدن اقوال و گفتههای دیگران قرار داده و پس از شنیدن سخن آنان، آنچه را حق یا حداقل به حقیقت نزدیکتر هست، انتخاب نمایند. بر اساس بیان قرآن، مهمترین وجه رسالت پیامبران، فراخوانی مردم به بحث، استدلال، اقامه برهان و دعوت به گفتگو بجای شیوههای ناشی از زور که رسم جاهلیت و نظامهای استبدادی است، میباشد