چکیده:
زمینه و هدف: ایده استفاده از بطری های آب معدنی با مشاهده سازه سه بعدی 3D پانل و سقف کوبیاکس آغاز گردید به
این نحو که در صورت استفاده از بطری های آب معدنی در دل سازه سه بعدی3D پانل نقشی همانند توپ های پلی
اتیلنی پر تراکم که جهت کاهش وزن و کاهش حجم بتن مصرفی در سقف کوبیاکس مورد استفاده قرار گرفته اندرا دارند.
و در سازه سه بعدی 3D پانل کاهش میزان مصرف یونولیت بکار رفته در این سازه را در پی خواهد داشت. همچنین از
طرفی با کاهش میزان مصرف یونولیت غیرقابل تجزیه از تولید این محصول تا حدودی جلوگیری بهعمل خواهد آمد و هم
اینکه بطری های آب معدنی از محیط زیست جمع آوری خواهند شد. در همین راستا تلاش های مختلفی شده است که در
این تحقیق سعی گردید علاوه بر استفاده از بطری های پلاستیکی از یونولیتهای بکار رفته در سازه سه بعدی 3D پانل
بطور مشترک استفاده گردد تا ضمن استفاده از بطری های آب معدنی و جمعآوری و کاهش تعداد بطری های رها شده در
جوامع شهری استفاده بهینه تری هم از بطری های آب معدنی گردد و هم اینکه افزایش وزن به نسبت به 3D پانل
جلوگیری بعمل آید. در این مقاله با ساخت نمونه های جدید در قالب بلوک های تک سلولهای کوچک از بطری پانل3D، پانل که مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج در خور توجه آنها مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: جهت دستیابی به اهداف تحقیق ما با استفاده از مواد مختلف از جمله بطری های آب معدنی، یونولیت و
سازه های سه بعدی 3D پانل به تحلیل فرضیات مورد نظر دامن زدیم. این تحقیق کاربردی و از لحاظ رویکرد ماهیت
«توصیفی- تحلیلی، دارد.
یافته ها: فرضیه های کاهش هزینه های ساخت دیوار» مقاومت فشاری، کاهش تعداد بطریهای رها شده در محیط
زیست و کاهش مصرف یونولیت مورد تایید قرار گرفت که تاثیر بسزایی در ساخت دیوار های بطری پانل برای ساختمان
ها به همراه دارند. نتایج به دست آمده از تحلیل نتایج آزمایشگاه و فرضیهها نشان داد در مجموع از نظر صرفه اقتصادی و
کاهش مصرف یونولیت دیوارها ساخته شده با بطری های آب معدنی نسبت به دیوارهای مشابهه (3D Panel) در برخی
موارد عملکردی مشابه و در برخی موارد دیگر از عملکرد مناسب تری برخوردار میباشند.
خلاصه ماشینی:
4- اهداف تحقیق از نظر اقتصادی: کاهش هزینه ساخت دیوار و کاهش مصرف یونولیت بعنوان ماده غیرقابل تجزیه از نظر مقاومت : افزایش مقاومت فشاری از نظر محیط زیست: جمع آوری بطری های آب معدنی 5- تحقیقات داخلی و خارجی استفاده از مواد دور ریز و غیر قابل تجزیه و ارائه راهکار جهت بکارگیری مجدد زباله امری پسندیده و متدوال در اکثر کشورهای جهان می باشد که دارای زمینه های اقتصادی و زیست محیطی می باشد همچنین ذکر این نکته خالی از لطف نمی باشد که به تنهایی استفاده مجدد از این محصولات غیر قابل تجریه جهت حفظ محیط زیست کافی نبود و جهانیان به سوی کاهش تولید مواد غیر قابل تجزیه در حال پیشرفت می باشند و در همین زمینه تحقیقات داخلی و خارجی متفاوتی وجود دارد از جمله : موسوی و همکاران (1400) در تحقیقی با عنوان ساخت خانه زیست سازگار با محیط با استفاده از اکوبریک های ساخته شده از پسماند های بازیافتی به عنوان مصالح ساختمانی سبز ضمن اشاره به در حال افزایش بودن جمعیت جهان و نیاز مبرم به منابع جدید انرژی و مواد، آلودگی های ناشی از استفاده از سوخت های فسیلی و گسترش بیماری ها مختلف سبب شده که بازیافت و استفاده مجدد از انرژی طبیعی به عنوان یکی از راهکارهای حل مشکلات معرفی شد.