خلاصه ماشینی:
درآمدي بر شعر استاد شهريار نادر لطفي صميمي کارشناس ارشد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي ١-٢- تلميح ١-١-٢-تعريف تلميح : «تلميح در لغت به معني نمودن و آشــکار کردن (فرهنگ نفيســي )،نگاه سبک کردن به سوي چيزي (غياث اللغات )و در اصطلاح بديع اشارت کردن در کلام به قصه ، يا آوردن اصطلاحات علوم نجوم و موســيقي و غيره ، يا در کلام خود آوردن آيات قرآن مجيد يا احاديث است (غياث اللغات ، فرهنگ آنندراج ).
معني تلميح در دايرة المعارف فارسي نيز چنين آمده است : «تلميح [ سبک نگريســتن ]، در علم بديع ،براي اثبات سخن خويش به داستان مشهور يا آيه اي يا حديثي يا مثلي معروف اشــاره کردن ، يا اصطلاحــات برخي ازعلوم را آوردن ؛ 433 ماننداين بيت سعدي : «سحر سخنم در همه آفاق برفته استليکن چه کند با يد بيضا که تو داري » که اشــاره دارد به معجزه حضرت موسي (ع ) که دست خود در گريبان فرومي برد و چون بر مي آورد مانند ستاره اي مي درخشيد».
ابن ابي الحديد، المعتزلي ، شــرح نهج البلاغه ، جواد کاظم منشد النصر الله ،مشرف خليل هاشم عباس القزويني ، قم ، انتشارات ذوي القربي ، ١٣٨٤ ابن ابيطالب ، امام علي (ع )، غررالحکم و دررالکلم ، شرح جلال الدين محدث ،٦مجلد، دانشگاه تهران ، چاپ دوم ،١٣٦١ __.
حافظ شيرازي ، خواجه شمس الدين محمد، ديوان حافظ ، تصحيح علامه محمد قزويني و دکتر قاسم غني ، تهران ، انتشارات ياسين ، چاپ دوم ، ١٣٧٤ ٣٥.