چکیده:
ایمان و باورهای دینی برگرفته از کتابهای آسمانی همواره میتواند الگوی مناسبی برای سعادتمندی بشر در طول تاریخ باشد. چنانچه تاریخ نشان داده است که هر موقع سطح ایمان و باورهای دینی مردم یک جامعه افزایش یافته، اصلاحات اجتماعی و بحرانها بهتر مدیریت شده و آرامش در جامعه گسترش یافته است و هر موقع این سطح در بین جامعه کاهش یافته، معضلات اجتماعی و به تبع آن آسیبهای اجتماعی افزایش یافته است.به همن دلیل است که در تاریخ معاصر به خصوص در دهه 20 تا 50 هجری جریانهای مختلف علمی سیاسی سعی در تعریفی از دین و فرهنگ دینداری بودند که بتوانند جامعه را با خود همراه نمایند. در این بیناندیشمندانی همچون شهید مطهری با استفاده از علوم روز و با تبیینی قرآنی سعی در بیان معارف اسلامی داشت که هم از یک سو برای افکار معاند سدی ایجاد کند و هم از سوئی برای جویندگان حقیقی معارف اسلامی، مطالبی ارزشمند ارائه نماید. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-کتابخانهای در پی تبیین عوامل و موانع تعمیق ایمان و باورهادی دینی در فرهنگ عمومی جامعه از دیدگاه شهید مطهری با تکیه بر آیات قرآن کریم هستیم که نتایجی همچون لزوم جهان بینی توحیدی، آموزش بر مبنای فطرت الهی را جزو عوامل و نحلههای فکری، تقیه، محبت افراطی به اولیاء الهی و .. را از موانع دست یابی به این مهم در مییابیم.
خلاصه ماشینی:
عوامل و موانع تعمیق باورهای دینی در فرهنگ عمومی جامعه ( مطالعه موردی:رویکرد شهید مطهری به دین، با تکیه بر آیات قرآن کریم) چکیده ایمان و باورهای دینیِ برگرفته از کتابهای آسمانی، همواره میتواند الگوی مناسبی برای سعادتمندی بشر در طول تاریخ باشد؛ چنانکه تاریخ نشان داده است که هرگاه سطح ایمان و باورهای دینی مردم یک جامعه افزایش یافته، اصلاحات اجتماعی و بحرانها بهتر مدیریت شده و آرامش در جامعه گسترش یافته است و هرگاه این سطح در جامعه کاهش یافته، معضلات اجتماعی و به تبع آن آسیبهای اجتماعی افزایش یافته است.
رویکرد طبیعتگرایانه به دین و باورهای دینی با پیشرفت علوم در قرن نوزدهم و بیستم میلادی، چنین ادعا شد که علوم طبیعی باید نقش بارزتری در زندگی جوامع ایفا کند؛ همین تفکر در مورد فلسفه دین نیز مد نظر قرار گرفت.
5. عوامل تعمیق باورهای دینی از دیدگاه شهید مطهری در مطالب قبل گذشت که با توجه به اندیشههای مختلف در راستای جهانبینی، آن جهانبینی میتواند مورد توجه قرار گیرد که همه جوانب زندگانی انسان اعم از زندگانی دنیوی و اخروی او را مد نظر داشته باشد و به این نتیجه رسیدیم که تنها جهانبینیای که میتواند چنین خصلتی داشته باشد، جهانبینی توحیدی است، که مکتب و دین توحیدی بر مبنای آن تبیین میشود.
به همین دلیل، شهید مطهری بیشتر از آنکه به عوامل تعمیق ایمان و باورهای دینی اشاره داشته باشد، به موانع آن پرداخته و سعی در تبیین آنها داشته است؛ تا انسان و جامعه با آگاهی از این موانع، بتوانند مسیر تعالی و رشد خود را بپیمایند.