چکیده:
هدف مطالعه حاضر، بررسی و ارائه الگوی تاثیر ارتباطات سیاسی و حاکمیت شرکتی بر عملکرد بانک‌ها در شرایط بروز بحران‌های مالی می‌باشد. به منظور حصول اهداف پژوهش؛ اطلاعات 10 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که برای یک قلمروی ده ساله (از ابتدای سال 1389 تا پایان سال 1398) انتخاب شده بودند، استخراج و آزمون‌های آماری لازم بر روی آنان صورت گرفت.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- علّیبوده و طرح آن از نوع تجربی و با استفاده از رویکرد پس‌رویدادی است. به منظور آزمون فرضیه‌های پژوهش، از رگرسیون خطی چند‌متغیره که مبتنی بر داده‌های پانل و ترکیبی از سری‌های مقطعی و زمانی بوده، استفاده شده و در گام بعد، با استفاده از روش‌های آماری و اقتصاد‌سنجی به بررسی تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته پرداخته است. در نهایت، یافته‌های پژوهش بیان داشت که در شرایط بحران‌های مالی؛ ارتباطات سیاسی بر نرخ بازده دارایی‌ها و نسبت کیوتوبین بانک‌های نمونه؛ تاثیر منفی و معنادار و در شرایط بحران‌های مالی؛حاکمیت شرکتی بر نرخ بازده دارایی‌ها و نسبت کیوتوبین بانک‌های نمونه؛ تاثیر مثبت و معناداری دا.
The aim of the present study is to investigate and provide a model of the impact of political connection and corporate governance on banks' performance in the financial crisis condition. In order to achieve the objectives of the research, the information of 10 banks listed on Tehran Stock Exchange, which were selected for a ten-year territory (from the beginning of 2010 to the end of 2019), was extracted and necessary statistical tests were performed on them. In order to test the research hypotheses, multivariate linear regression based on panel data and a combination of cross-sectional and temporal series has been used. Research has shown that in times of financial crisis, political communication has a positive and significant effect on return on assets and the ratio of TobinsQ in exemplary banks; negative and significant in the context of financial crises in banks Sample; and in times of financial crisis, corporate governance has a positive and significant effect on return of assets and the TobinsQ ratio of the sample banks
(
, 
, 
)
