چکیده:
عرفان معرفتی است مبتنی بر حالتی روحانی و توصیف ناپذیر که در آن حالت، برای انسان این احساس پیش می‌آید که ارتباطی مستقیم و بی‌واسطه با وجود حق تعالی یافته است؛ این احساسات البته حالتی است روحانی، ورای وصف و حد که در طی آن عارف ذات مطلق را نه به برهان، بلکه به ذوق و وجدان درک می‌کند. سیّده نصرت بیگم امین مشهور به بانو امین(1265-1362ش) از جمله عارفان زن شیعه ایرانی می‌باشد که از همان اوان جوانی با قرآن و حکمت و عرفان آشنا بود و سرانجام به مقام اجتهاد رسید و نزد اساتید زمان بر آموزه‌های خود افزود؛ بانو امین در رویکرد عرفانی خود از عارفان نامی همچون ملاصدرا، ابن عربی، خواجه عبدالله انصاری و فیض کاشانی مفاهیم بنیادین اسفار اربعه، مراتب یقین و استعاذه، طریقت سالک و سلوک الی الله، و معرفت نفس را الهام گرفت. در این جستار ادبی، نگارندگان با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تطبیقی میزان تأثیرپذیری بانو امین از ملاصدرا، ابن عربی، خواجه عبدالله انصاری و فیض کاشانی خواهند پرداخت.
Mysticism is an epistemology based on a spiritual and indescribable state in which human feels that he has found a direct and immediate connection with the existence of his Lord; These feelings are of course a spiritual and divine beyond description and limit, during which the mystic understands the absolute essence not by argument, but by sensitivity and conscience. Seyyed Nusrat Begum Amin, known as Lady Amin (1265-1362), is one of the Iranian Shiite mystics who was acquainted with Qur'an, wisdom and mysticism since young ages. In her mystical approach, Banu Amin was inspired by famous mystics such as Molla Sadra, Ibn Arabi, Khajeh Abdollah Ansari and Feyz Kashani. In the present literary essay, the authors will enjoy descriptive – analytical method to study the extent of Banu Amin's influence from Molla Sadra, Ibn Arabi, Khajeh Abdollah Ansari and Feyz Kashani comparatively.
(
, 
, 
)
