چکیده:
زمینه و هدف: اصل بر شخصی بودن مسئولیت میباشد؛ بدین معنی که هیچ کس بار گناهان دیگری را به دوش نمی‌کشد و هرکس مسئول اعمال خویش است. با این همه مطابق ماده 7 قانون مسئولیت مدنی، هرگاه اولیاء و سرپرستان قانونی در نگهداری و مواظبت از کودک دچار تقصیر شوند، مسئول اعمال زیان‌بار کودک بوده و این مسئولیت بنا بر اطلاق، شامل معاملات منجر به زیان کودک در فضای مجازی نیز میشود. مواد و روشها: پژوهش حاضر، موردکاوی و ارزیابی موردی است و روش گردآوری اطلاعات نیز از طریق مدد جستن از کتب و منابع علمی موجود در کتابخانه شخصی یا عمومی میباشد. یافته‌ها: مولّفه‌های خاص فضای مجازی و سهولت ارتکاب معاملات منجر به غبن فاحش از جانب کودک در فضای مجازی، اقتضای درنظر گرفتن مسئولیت محض یا مسئولیت مطلق را برای اولیاء کودک دارد که نظام حقوقی ایران برخلاف نظام حقوقی آمریکا هنوز به این سمت، گرایش پیدا ننموده استنتیجه‌گیری: با توجّه به لزوم در نظر گرفتن مسئولیت برای اولیاء و سرپرستان قانونی (و نه خود کودک) در قبال معاملات انجام گرفته توسط وی در فضای مجازی، به نظر میرسد مسئولیت مزبور، از نظر اثر تربیتی، نوعی ضمانت اجرا در راستای ایفای بهینه نهاد خانواده تلقی میشود. از نقطه نظر فقهی نیز این امر، استثنایی بر مفاد قاعده «وزر» و اصل شخصی بودن مسئولیت است و از نقطه نظر حقوقی، نقطه آغازی بر عبور قانونگذار از نظریه کلاسیک تقصیر و پذیرش تدریجی مسئولیت محض یا مطلق برای اولیاء کودک قلمداد میگردد.
Background and Aim: The principle is on personal responsibility; This means that no one bears the burden of other sins and everyone is responsible for their own actions. However, according to Article 7 of the Civil Liability Law, whenever the parents and legal guardians are at fault in the care and custody of the child, they are liable for the harmful acts of the child, and this liability also includes transactions that result in harm to the child in cyberspace.Findings: The specific components of cyberspace and the ease of conducting transactions leading to gross fraud by the child in cyberspace, require pure or absolute responsibility for the parents of the child that the Iranian legal system, unlike the American legal system, still tends to this direction. Has not found.Ethical considerations:preserving the originality of texts and fidelity in speech quoting, as the most important ethical requirements, have been considered by the authors.Conclusion: Given the need to consider liability for parents and legal guardians (and not the child himself) for transactions made by him in cyberspace, this liability seems as a kind of performance guarantee in order to perform the family institution optimally. From a jurisprudential point of view, this is an exception to the provisions of the rule of "Burden" and the principle of personal responsibility, and from a legal point of view, the legislator begins to move from the classical theory of fault and gradually accept pure or absolute responsibility for the child's parents.
(
, 
, 
)
