چکیده:
امروزه موافقتنامه‌های تجارت ترجیحی و آزاد، نقش مؤثری در گسترش تجارت کالاها و خدمات در سطح بین‌المللی دارند و به عنوان ابزاری متداول در برنامه‌ریزی‌های تجاری و ایجاد تسهیل تجارت مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف این مقاله بررسی آثار تجاری و رفاهی پیمان آزاد تجاری ایران با کشورهای ترکیه، هند و پاکستان است. بدین منظور، با استفاده از مدل تعادل عمومی قابل محاسبه (CGE) و نسخه 10 پروژه تحلیل تجارت جهانی (GTAP) سه وضعیت انعقاد پیمان آزاد تجاری با هر یک از این کشورها شبیه‌سازی شد. نتایج نشان می‌دهد بیشترین آثار رفاهی پیمان آزاد تجاری کشورهای ایران با ترکیه 2027 میلیون دلار و کشور هند 1311 میلیون دلار و کشور پاکستان محدود و معادل 38 میلیون دلار برای دو کشور است. بر این اساس پیشنهاد شد که دولت ایران با کشور ترکیه نخست محصولات معدنی، کشاورزی و خدمات را در انعقاد پیمان آزاد تجاری قراردهد و با کشور هند محور محصولات صنعتی، معدنی، صنایع غذایی و خدمات باشد و در محصولات برنج و غلات با حذف تعرفه‌های گمرکی به صورت محدودتر و در طول زمان اقدام شود. در خصوص کشور پاکستان ضرورت دارد ضمن مذاکره تجاری زمینه تجاری بین دو کشور شناسایی شده و با افزایش مبادلات تجاری دو جانبه زمینه برای موفقیت پیمان آزاد تجاری دو جانبه بین دو کشور فراهم شود.
Today, preferential and free trade agreements play an effective role in expanding trade in goods and services at the international level and as common practice in business planning and facilitating trade. The purpose of this article is to examine the trade and welfare effects of Iranchr('39')s free trade agreement with Turkey, India and Pakistan. For this purpose, using the Computable General Equilibrium Model (CGE) model and version 10 of the Global Trade Analysis Project (GTAP), three scenarios of concluding a free trade agreement with each of these countries were simulated. The results show that most of the welfare effects of the free trade agreement between Iran and Turkey are 2027 million Dollars, India is 1311 million Dollars and Pakistan is very small, about 38 million Dollars . On this basis, it was suggested that the Iranian government first enter into a free trade agreement with Turkey on mineral products, agriculture and services. And with India be centered on industrial, mineral, food and service products, and on rice and cereals by eliminating customs tariffs more restrictively and over time. Regarding Pakistan, it is necessary to identify the trade field between the two countries during trade negotiations and to provide the term for the success of the bilateral free trade agreement between the two countries by increasing bilateral trade exchanges.
خلاصه ماشینی:
بررسي آثار رفاهي و تجاري پيمان آزاد تجاري ايران با کشورهاي ترکيه ، هند و پاکستان : مدل تعادل عمومي قابل محاسبه امين نوري کوچي دانشگاه شهيد چمران اهواز (نويسنده مسئول ) aminnouri2@gmail.
در بخش چهارم روش تحقيق در چارچوب مدل تعادل عمومي قابل محاسبه (CGE) و پروژه تحليل تجارت جهاني (GTAP) ارائه و در بخش پنجم پيمان هاي آزاد تجاري ايران با هريک از اين کشورها در قالب سه وضعيت شبيه سازي شده است و در انتها نتيجه گيري و ارائه پيشنهادات در خصوص مذاکره تجاري با هر يک از اين کشورها ارائه ميگردد.
Global trade analysis project آرورا و ديگران ١ (٢٠١٥) پيمان آزد تجاري بين هند و چين را با استفاده از يک مدل تعادل عمومي مورد بررسي قرار داده اند.
ASEAN Free Trade Area و چين تأثير مثبت بيشتري نسبت به ساير پيمان هاي تجاري براي هر منطقه دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) براي شبيه سازي اندازه تعرفه هاي دوجانبه در هر پيمان آزاد تجاري بين ايران و کشور مذکور در ١٥ بخش به صفر کاهش مييابد١ و اثر اين تغيير بر رفاه و تجارت خارجي ايران و ساير شرکاي مهم تجاري بررسي ميشود.
تجزيه آثار رفاهي پيمان آزاد تجاري بين ايران و پاکستان نشان ميدهد که اين پيمان منافع قابل توجهي براي ايران دارد زيرا رفاه کشور پاکستان در هر سه قسمت اثر رابطه مبادله ، اثر قيمت پس انداز و اثر تخصيص کارا کاهش پيدا کرده است و در مجموع در صورت حذف تعرفه هاي حمايتي دو جانبه کشور پاکستان نزديک به ١٦ ميليون دلار دچار زيان رفاهي خواهد شد.
(
, 
, 
)
