چکیده:
زمینه و هدف: جرائم خشونتآمیز در سالهای اخیر در نظامهای حقوق کیفری کشورهای مختلف ازجمله ایران اهمیت ویژهای پیدا کرده است. برخورد سنجیده با این پدیده مستلزم سیاست جنایی جامع و دقیقی که هر نظام پلیسی باید به آن توجه کند؛ بنابراین با توجه به وضعیت و اهمیت جرائم خشونتآمیز، پلیس بایستی چه سیاستهایی را جهت کنترل این نوع جرایم و مجرمان در دستور کار خود قرار دهد؟روش: این پژوهش کیفی و به لحاظ هدف، کاربردی و از نظرگردآوری اطلاعات به روش اسنادی و مطالعه اسناد بینالمللی، منابع مرتبط با موضوع انجام شده و اطلاعات بهدستآمده بهصورت توصیفی- تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافتهها و نتایج: اوج پیوند راهبرد امنیتگرایی در عرصه سیاست جنایی با فلسفه فکری مدیریت ریسک جرم در حوزه جرائم خشونتآمیز نمایان میگردد، لذا سیاست جنایی پلیس در کنترل جرائم خشونتآمیز و مجرمان خشن با تعامل راهبردهای نظارت بر مجرمان جرائم خشونتآمیز، مدیریت ریسک جرائم خشونتآمیز، مدیریت ریسک مجرمان خشن/ محدودسازی خطر، افتراقی شدن سیاست جنایی در کنترل جرائم مذکور و با رویکرد افزایش سطح کشف جرایم از طریق روشهای نوین، ایجاد حس اعتماد عمومی در کنار تدابیر امنیتی محض و مدیریت ریسک جرم امکانپذیر است. از اینرو پلیس مدرن جدید، بهطور فزایندهای بهواسطه گرایششان نسبت به حفاظت عمومی، محدودسازی خطر و مدیریت ریسک که خود همگی از درک وجود ناامنی اجتماعی و بهرهبرداری از آن نشأت گرفتهاند، شناخته میشوند. تدوین و اجرای هرگونه سیاست کنترلی پلیس در زمینه سنجش و مدیریت خطر مجرمان جرائم خشونتآمیز در آینده مستلزم بهرهگیری از یافتههای کیفرشناسی نوین در زمینه شاخصهای عینی ارزیابی و کنترل خطر و ایجاد سازوکارها و انجام مطالعات تجربی بومی در این زمینه است.