ارتباط بین عوامل موثر بر کیفیت تدریس اساتید: مدل یابی معادلات ساختاری مقاله

اهداف شناخت مولفه ها و تحلیل روابط میان مولفه های مختلف کیفیت تدریس از دید خود اساتید می تواند راهنمایی برای تحلیل بهتر کیفیت تدریس باشد. این مطالعه با هدف تحلیل ارتباط بین عوامل موثر بر کیفیت تدریس از دیدگاه اساتید با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. روش ها این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1392 انجام شد. نمونه های پژوهش 396 نفر از اساتید و اعضای هیات علمی منتخب در دانشگاه علوم پزشکی مستقر در شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش کیفیت تدریس از پرسش نامه کیفیت تدریس سراج استفاده شد. به منظور تحلیل مدل، اطلاعات جمع آوری شده در اختیار نرم افزار Lisrel 8.8 قرار گرفت. برای بررسی برازش مدل، از شاخص های GFI، AGFI، RMSEA و آزمون مجذور کای استفاده شد. یافته ها مولفه روابط میان فردی بیشترین تاثیر را در ارتقای کیفیت تدریس نشان داد. بیشترین بار عاملی مولفه طرح درس با مولفه تدریس استاد (0/11)، بیشترین بار عاملی مولفه تدریس با مولفه نحوه تدریس (0/34) و بیشترین بار عاملی مولفه ارزش یابی تدریس با مولفه تدریس (0/34) بود و در زمینه بار عاملی مولفه ارتباطات میان فردی با سایر مولفه های کیفیت تدریس، بیشترین بار عاملی مرتبط با مولفه ارزش یابی تدریس (0/36) بود. همچنین با توجه به شاخص های RMSEA، AFGI و GFI، مدل تحلیل ارتباط ساختاری بین مولفه های کیفیت تدریس دارای برازش مناسب بود. نتیجه گیری مولفه ارتباط میان فردی در بین سایر مولفه های کیفیت تدریس اهمیت بیشتری دارد و مدل یابی معادلات ساختاری نشان می دهد که ارتباط مولفه های مختلف و تاثیر متقابل این مولفه ها بر یکدیگر باید به خوبی شناسایی شود.

Aims Understanding the components and analyzing the relationships among the various components of the teaching quality from the professors’ view point can help better analyzing of teaching quality. This study aimed to analyze the relationship between the factors influencing the teaching quality of teacher's attitudes using structural equation modeling. Methods This cross-sectional study was done in 2013. 396 professors and faculty members were elected from Medical Sciences University of Tehran selected by simple random sampling method. Siraj teaching quality questionnaire was used to measure teaching quality. Data analyzed by the Lisrel 8.8 software. To evaluate the models’ fitting, the GFI, AGFI, RMSEA parameters and Chi-square test were used. Findings Interpersonal relations component showed the greatest effect to improve the quality of teaching. The highest factor loading of the lesson plans component was with teaching component (0.11), the highest factor loading of teaching component was with teaching component method (0.34) and the highest loading factor of teaching evaluation component was with teaching component (0.34) and the loading factor of interpersonal relations component the highest factor loading was associated with teaching evaluation component (0.36). Also, regarding RMSEA, AFGI and GFI, the structural relationship analysis modeling had a good fitting among the components of teaching quality. Conclusion Interpersonal relation component is the most important component among the other teaching quality components and structural equation modeling show that the relationship between various factors and their interaction should be appropriately identified.