چکیده:
چین برای پیشبرد اهداف خود در چارچوب ابتکار کمربند-راه با کشورهای زیادی سند همکاری امضا کرده است. در تاریخ هفتم فروردین ۱۴۰۰ ه. ش سند همکاری جامع راهبردی ۲۵ ساله بین وزرای خارجه ایران و چین به امضاء رسید که قرار است نقشه راهی برای همکاری آینده طرفین باشد. در این پژوهش تلاش میشود به این سوال پاسخ داده شود دو کشور ایران و چین در قالب توافقنامه مشارکت جامع راهبردی ۲۵ ساله چه اهدافی را دنبال میکنند؟ فرضیه مورد بررسی برای پاسخ به این پرسش عبارت است از این که ایران و چین در راستای ابتکار کمربند-راه وارد توافقنامه مشارکت جامع راهبردی ۲۵ ساله شدند و در این زمینه اصلیترین اهداف چین صدور مازاد تولید، تامین انرژی خود و حفظ امنیت آن و ایران نیز به دنبال رها شدن از محاصره اقتصادی از طریق حفظ جایگاه تاریخی خود در جاده ابریشم است. این پژوهش با بهرهگیری از روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای و مکتوب سعی در به آزمون گذاشتن این فرضیه دارد.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش تلاش میشود به این سوال پاسخ داده شود دو کشور ایران و چین در قالب توافقنامه مشارکت جامع راهبردی ۲۵ ساله چه اهدافی را دنبال می کنند؟ فرضیه مورد بررسی برای پاسخ به این پرسش عبارت است از این که ایران و چین در راستای ابتکار کمربند-راه وارد توافقنامه مشارکت جامع راهبردی ۲۵ ساله شدند و در این زمینه اصلی ترین اهداف چین صدور مازاد تولید، تامین انرژی خود و حفظ امنیت آن و ایران نیز به دنبال رها شدن از محاصره اقتصادی از طریق حفظ جایگاه تاریخی خود در جاده ابریشم است.
ش شی جی پینگ رییس جمهوری خلق چین در سفری به تهران دستیابی به توافق اولیه همکاری راهبردی ۲۵ ساله را در زمینه های: سیاسی، اجرایی، فرهنگی، امنیتی، اقتصادی و مالی را در سطح منطقه وبین المللی میان کشور متبوع خود و جمهوری اسلامی ایران را اعلام داشت که مورد استقبال رهبر انقلاب نیز قرار گرفت.
اهداف چین از توافقنامه مشارکت جامع راهبردی چین با توجه به رشد اقتصادی چند دهه گذشته خود و نیاز به واردات انرژی و مواد اولیه و همچنین صدور مازاد تولید به طراحی ابتکار کمربند راه پرداخته و برای این منظور با کشورهای زیادی سند همکاری امضا کرده است.
۳. صدور مازاد تولید چین یکی از بزرگترین اقتصاد های جهان را دارد و در هزاره جدید نیاز این کشور به انرژی و مواد خام به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است که در نتیجه آن تولیدات چین نیز رشد قابل توجهی داشته است (Kahrl& Roland-Holdt، 2009، p.