تبیین چالش های فرا روی آمایش سرزمین در نظام مدیریت و برنامه ریزی آموزشی و راهکارهای مرتفع نمودن آن مقاله

مطالعات علوم اسلامی انسانی تابستان 1397 - شماره 14 (جلد 2) (‎13 صفحه - از 111 تا 123 )

کلیدواژه ها: برنامه ریزی آموزشی آمایش سرزمین چالش مدیریت آموزشی

چکیده:

آمایش سرزمین اساس همه انواع برنامه ریزی در کشورها اعم از ملی و منطقه ای را تشکیل می دهد و برنامه ریزی در نظام مدیریت و برنامه ریزی آموزشی با همه گستردگی در کلیه سطوح آن را نیز در بر می گیرد. آمایش در ایران تحت تاثیر شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی همواره تغییرات بسیار زیادی را شاهد بوده است . لذا شناخت این تحولات برای رسیدن به راهکارهای عملی و رفع موانع فراروی آمایش سرزمین بسیار حیاتی می باشد. این پژوهش به منظور تبیین چالش های فرا روی آمایش سرزمین در نظام مدیریت و برنامه ریزی آموزشی و راهکارهای مرتفع نمودن آنها به روش توصیفی و تحلیلی انجام گرفت . نتایج نشان داد مهمترین علل عدم تحقق برنامه های آمایش سرزمین در ایران در زمینه های مفهومی، سازمانی و قانونی است . از جمله چالش های فراروی آمایش سرزمین در ایران می توان به ساختار تک ساخت سیاسی، تقسیم بندی نامناسب سیاسی- اداری، نبود تعریف مناسب از منطقه ، بی توجهی به مساله جمعیت و مهاجرت ، فقدان طرح نظام مند، عدم توجه یک اندازه به همه ابعاد آمایش سرزمین ، فشارهای سیاسی برای اجرای طرح ها و پروژه های فاقد توجیه اقتصادی و فنی، فقدان مدل مناسب ، برداشت های نادرست و شناخت اندک، شرایط جغرافیایی، قوانین کم و بیش مستقل و الزام آور، جایگاه تشکیلاتی مبهم ، وجود نگاه غالب بخشی در برنامه ریزی های میان مدت توسعه اشاره کرد. بررسی جایگاه مفهومی برنامه ریزی آموزشی در آمایش سرزمین نشان داد که این مفاهیم نزد برنامه ریزان بخشی و مجریان نیز ناشناخته و دارای ابهام مفهومی است و دلایل آن کمبود مبانی نظری در این زمینه و عدم وجود تعامل بین آمایش سرزمین و آمایش در نظام مدیریت و برنامه ریزی آموزشی است که توزیع نامتوازن دانشگاه ها در حال حاضر نمود بارز این موضوع است . از سوی دیگر هدفمند کردن فعالیتهای معطوف به آموزش ، مدیریت منابع به ویژه زمین و تجهیزات مکانی، افزایش اثربخشی و کارایی استفاده از فضا از جمله مزایای استفاده از آمایش سرزمین در نظام مدیریت و برنامه ریزی آموزشی است .

خلاصه ماشینی:

از جمله چالش هاي فراروي آمايش سرزمين در ايران مي توان به ساختار تک ساخت سياسي، تقسيم بندي نامناسب سياسي- اداري، نبود تعريف مناسب از منطقه ، بي توجهي به مسأله جمعيت و مهاجرت ، فقدان طرح نظام مند، عدم توجه يک اندازه به همه ابعاد آمايش سرزمين ، فشارهاي سياسي براي اجراي طرح ها و پروژه هاي فاقد توجيه اقتصادي و فني، فقدان مدل مناسب ، برداشت هاي نادرست و شناخت اندک، شرايط جغرافيايي، قوانين کم و بيش مستقل و الزام آور، جايگاه تشکيلاتي مبهم ، وجود نگاه غالب بخشي در برنامه ريزي هاي ميان مدت توسعه اشاره کرد. آمايش سرزمين نوعي برنامه ريزي بلند مدت براي توزيع بهتر جمعيت و فعاليت هاي اقتصادي در زمينه منابع طبيعي به منظور افزايش رفاه و توسعه جامعه است [٦]. آمايش سرزمين در ايران براي تنظيم ارتباط بين انسان ، فضا و فعاليت هاي انسان در فضا انجام ميشود و لذا تأکيد خاصي بر ديدگاه فضايي در برنامه ريزي توسعه و تکامل ملي دارد[٧]. بر اين اساس از سال ١٣٦١ و به منظور بنيان نهادن تفکري کلان در زمينه سازمان دهي فضايي برنامه هاي توسعه کشور، دفتر برنامه ريزي منطقه اي سازمان برنامه و بودجه تلاش هايي را آغاز کرد و با توجه به اين که در همان زمان به علت اتخاذ سياست هاي قطب هاي رشد در گذشته ، پهنه کشور فاقد تعادل بود تفکر توازن و تعادل بخشي بر پهنۀ کشور تقويت شد و کارگزاران مقولۀ آمايش سرزمين را با استقبال بيشتري تأييد کردند[٣٤].

دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار, , , )

دانلود PDF
دانلود HTML

لینک کوتاه:

صفحه:

ورود / عضویت

برای مشاهده متن مقاله و یا دانلود آن لازم است وارد پایگاه شوید. در صورتی که عضو نیستید از قسمت عضویت اقدام فرمایید.

ورود

عضویت

تحتاج دخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.
إن كنت لا تقدر علی شراء الاشتراك عبرPayPal أو بطاقة VISA، الرجاء ارسال رقم هاتفك المحمول إلی مدير الموقع عبر webmaster@noormags.com .

You need Sign in to view the content of the article. If you are not a member, proceed from part Sign up.
If you fail to purchase subscription via PayPal or VISA Card, please send your mobile number to the Website Administrator via webmaster@noormags.com .

ورود / عضویت

ورود

عضویت