چکیده:
زمینه و هدف: رزیستین یکی از آدیپوکاینهای مترشحه از بافت چربی است که نقش مهمی در چاقی و مقاومت به انسولین ایفا میکند. هدف از اجرای مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی با دو شدت مختلف بر سطوح رزیستین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند چاق بود. روش تحقیق: تعداد 30 زن سالمند چاق (میانگین سنی 64/3±5/64 سال و شاخص توده بدن 02/1±8/31 کیلوگرم/مترمربع) به صورت تصادفی در سه گروه 10 تایی شامل گروه کنترل، تمرین مقاومتی با شدت کم و تمرین مقاومتی شدید تقسیمبندی شدند. تمرین مقاومتی شدید (80 درصد یک تکرار بیشینه) و تمرین مقاومتی با شدت کم (30 درصد یک تکرار بیشینه) به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شد و گروه کنترل در هیچ تمرین ورزشی شرکت نکرد. خونگیری در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت و در ادامه سطوح رزیستین و میزان مقاومت به انسولین اندازهگیری شد. سپس دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون توکی در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: تغییرات رزیستین بین گروههای مختلف معنی دار نبود (29/0=p)؛ با وجود این، کاهش معنی دار مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم و شدید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (001/0=p). نتیجهگیری: تمرین مقاومتی با شدت های کم و زیاد و مستقل از تغییرات در سطوح رزیستین، با تغییرات مطلوبی در وضعیت متابولیک زنان سالمند چاق همراه است.
Background and Aim: Resistin is an adipose tissue derived adipokines that play important role in obesity and insulin resistance. The aim of present study was to investigate the effects of 8 weeks resistance training with two different intensity on serum levels of resistin and insulin resistance in obese elderly women. Materials and Methods: The 30 obese elderly women (average age of 64.5±3.64 years and body mass index 31.8±1.02 kg.m2) randomly assigned into 3 groups including control, low intensity resistance training and intensive resistance training groups and each group consist of 10 subjects. High intensity resistance training (80% of 1RM) and low intensity resistance training (30% of 1RM) conducted for 8 weeks and 3 session per week and control group did not participate in any exercise training program. Blood sampling performed in both pre and post-test stages and resistin levels and insulin resistance were measured and data analyzed by analysis of covariance test and Tukey post hoc tests at the p < 0.05 significant levels. Results: Present study findings indicated that there is no significant difference for resistin levels between different groups (p=0.299). However, the significant decrease of insulin resistance and percent body fat was observed in low and high intensity resistance training group compared to control group (p < 0.001). Conclusion: Present study findings indicated that resistance training with low and high intensity independent from changes in resistin levels are associated with positive effects in obese elderly women.