چکیده:
جمهوری اسلامی ایران با آگاهی از اهمیت قدرت نرم در عصر وابستگی متقابل، از ابزارهایی نظیر دانش، فرهنگ و ایدئولوژی برای اعمال قدرت بر روی کشورهای منطقه ای بهره می برد. یکی از این ابزارها، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است. در این مقاله با روش کتابخانه ای و توصیفی-تحلیل، در صدد پاسخ به این سوال هستیم : آیا دیپلماسی فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تاثیر گذار و موفق بوده است یا خیر؟ نتایج حاکی است که فعالیت های فرهنگی این سازمان خصوصا در کشورهایی که پیروان مذهب تشیع در آن حضور پررنگ دارد موثرتر واقع شده است. از عوامل موثر و موفقیت دیپلماسی فرهنگی جمهور اسلامی ایران اشتراکات فرهنگی ودینی ما با اغلب کشورهای منطقه میباشد. از جمله این اشتراکات میتوان به دین اسلام و مذهب تشیع، اشترکات تاریخی و تمدنی و فرهنگی مثل نوروز باستانی، جشن شب یلدا و بزرگداشت شاعران و دانشمندان مشترک بین اغلب کشورهای منطقه خصوصا ترکیه و آذربایجان و کشورهای آسیای میانه و افغانستان. ولی در کشورهای اروپایی، این سازمان تلاش میکند با گسترش زبان و ادبیات فارسی از طریق ایجاد کرسی های زبان فارسی در دانشگاههای معتبر و برگزاری نمایشگاهها، آثار باستانی و فرهنگ اقوام ایرانی و بر پایی همایشها و کنفرانسهای بزرگداشت شاعران و اندیشمندان ایرانی به اهداف تعیین شده خود دست پیدا کند. لذا به نظر میرسد توفیقات دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای غربی خصوصا اروپای غربی و آمریکا با سلاح ایدئولوژی شیعه کمتر بوده است.
Aware of the importance of soft power in the era of interdependence, the Islamic Republic of Iran uses tools such as knowledge, culture and ideology to exercise power over regional countries. One of these tools is the Organization of Islamic Culture and Communication. In this article, using the library and descriptive-analysis method, we seek to answer the question: Has the cultural diplomacy of the Organization of Islamic Culture and Communication been effective and successful in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran or not? The results show that the cultural activities of this organization have been more effective, especially in countries where the followers of the Shiite religion have a strong presence. One of the effective factors and success of cultural diplomacy of the Islamic Republic of Iran is our cultural and religious commonalities with most countries in the region. These commonalities include Islam and Shiism, historical, civilizational and cultural commonalities such as the ancient Nowruz, the celebration of Yalda night and the celebration of poets and scientists common among most countries in the region, especially Turkey and Azerbaijan and Central Asia and Afghanistan. But in European countries, this organization tries to spread Persian language and literature by creating Persian language chairs in prestigious universities and holding exhibitions, antiquities and culture of Iranian ethnic groups and holding conferences and seminars in honor of Iranian poets and thinkers to the set goals. Achieve yourself.
خلاصه ماشینی:
سئوال اصلي ما در اين پژوهش اين است که آيا نقش ديپلماسي فرهنگي سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران تاثير گذار و موفق بوده است يا خير ؟ ٢-مباني نظري و پيشينه پژوهش ١-٢- سازه انگاري سازه انگاري به اين امر ميپردازد که چگونه هويت ها و هنجارهاي اجتماعي مردم ميتوانند با روابط نهادينه ميان آنها ٦٥٠ گسترش يابد و روابط ميان دولت ها بر اساس معنايي است که آنها براي يکديگر قائلند.
بر اساس اساسنامه مصوب سازمان که به تنفيذ مقام معظم رهبري رسيده است سازمان به دنبلا ايجاد و گسترش شناخت ، علاقه و باور نسبت به اسلام ناب ، انقلاب اسلامي، مزيت هاي جمهوري اسلامي ايران و فرهنگ و تمدن اسلامي ـ ايراني در جوامع ديگر به منظور گسترش و تحکيم هم گرايي فرهنگي و پيوندهاي معنوي است مهم ترين فعاليت هاي سازمان در عرصه بين الملل جنبه تعاملي دارد به اين معنا که با کشورهاي مختلفي که موافقتنانه داريم براي اجراي مفاد موافقتنامه ، براي سه يا پنج سال برنامه مبادلات امضا ميکنيم که اين برنامه اجراي فعاليت هايي براي تحقق مفاد موافقتنانه که شامل برگزاري هفته هاي فرهنگي و هفته هاي فيلم ، اعطاي بورس به دانشجويان علاقمند، تبادل استاد و دانشجو، همکاري در گفتگوهاي ديني و فرهنگي، برگزاري سمينارهاي مشترک و شرکت در برنامه هاي فرهنگي، است و مسئوليت آن در زمينه فعاليت هاي فرهنگي خارج از کشور است .