چکیده:
واقعیتهای آماری نشان میدهد که با وجود روند کاهشی نرخ مرگومیر در کشورهای توسعهیافته و همچنین در بین غیرسفیدپوستان آمریکایی، نرخ مرگومیر در بین میانسالان سفیدپوست فاقد مدرک دانشگاهی، از شروع قرن 21 افزایش یافته است. همین مساله منجر به کاهش امید زندگی در آمریکا شده است. علت افزایش نرخ مرگ در بین سفیدپوستان میانسال، افزایش مرگهای مرتبط با خودکشی، سوءمصرف مواد مخدر، و بیماریهای کبدی مرتبط با مصرف الکل بوده است. این پدیده، مرگهای از ناامیدی نامیده شده است. ریشه مرگهای از ناامیدی در جامعه آمریکا، رکود بلندمدت اقتصادی، و شیوه سیاستگذاری در مواجهه با آن بوده که باعث افزایش رقابت در بازار مشاغل غیرتخصصی و در نتیجه گسترش نرخ بیکاری در بین سفیدپوستان فاقد مهارتهای تخصصی شغلی شده است. گسترش بیکاری به شیوع مرگهای از ناامیدی منجر شده است. کشور ما هم در چند دهه گذشته با مساله رکود اقتصادی و یا نرخهای بسیار پایین رشد اقتصادی مواجه بوده، و در نتیجه نرخ بیکاری بالایی را تجربه کرده است. بنابراین، این مرگها بهصورت بالقوه در جامعه ایرانی هم میتواند بروز پیدا کند. برای پیشگیری از بروز و گسترش مرگهای از ناامیدی در جامعه ایرانی، وفاق ملی جهت دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و بلندمدت، بهعنوان یک اولویت بسیار مهم و اساسی در سیاستگذاری عمومی، ضروری است.
Statistical facts show that despite the declining trend of death rates for populations across the developed countries as well as for non-white Americans, the death rate among middle-aged white Americans without a college degree has increased since the beginning of the 21st century causing a decrease in life expectancy in USA. The increase in deaths among middle-aged whites has been attributed to suicide, drug overdose, and alcohol-related liver disease. This phenomenon has been labeled deaths of despair. The original causes of deaths of despair in American society are a long economic stagnation and the way they as a nation have dealt with it. The original causes have raised competition in the market of low-skilled jobs. Subsequent rise in unemployment rate among lower-skilled whites has accelerated deaths of despair. In the past few decades, Iran has faced the problem of economic stagnation or very low rates of economic growth, thus experiencing a high unemployment rate. Therefore, deaths of despair are a potential threat for Iranian society. In order to prevent and mitigate such deaths in Iranian society, a national consensus seems to be vital to put sustainable and long-term economic growth as a top priority in public policy.