چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این تحقیق ساختار مالکیتی به عنوان متغیر مستقل و نسبت کیوتوبین (معیار عملکرد مالی شرکتها) به عنوان متغیر وابسته و معیار اندازهگیری عملکرد در نظر گرفته شده است. قلمرو مکانی تحقیق شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و قلمرو زمانی از ابتدای سال 1383 لغایت 1387 میباشد که در مجموع با توجه به محدودیتهای اعمال شده 93 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردید. آزمون فرضیههای تحقیق با استفاده از روش رگرسیون تلفیقی با اثرات ثابت نشان داد که رابطهای بین انوع مختلف مالکیت و عملکرد وجود ندارد، لیکن در روش رگرسیون تعمیمیافته رابطه خطی معنیدار و معکوس بین دارندگان بیش از 5% سهام شرکتها و عملکرد آن بهدست آمد و تأثیر دیگر شاخصههای ساختار مالکیت یعنی میزان مالکیت سهامداران حقیقی، حقوقی و بزرگترین سهامدار بر عملکرد شرکت تأیید نشد.
The purpose of this paper is to analyze the effect of ownership structure on performance of listed companies in Tehran Stock Exchange (TSE). In this paper, ownership structure is considered as independent variable and Tobin'Q as a financial performance criterion of companies is considered as dependent variable. Data is gathered from 93 listed companies during 2004 to 2008. Data structure is panel and analysis has been done using Ordinary Least Squared (OLS) with fixed effect and Generalized Least Squared (GLS) with fixed effect. The results, using OLS show that, there is no relation between ownership structure and company’s performance, but using GLS, we have found negative linear relation between ownership percentage of shareholder with greater than 5 percent and company’s performance.
خلاصه ماشینی:
آزمون فرضیه های تحقیق با استفاده از روش رگرسیون تلفیقی با اثـرات ثابـت نشـان داد کـه رابطـه ای بین انوع مختلف مالکیت و عملکرد وجود ندارد، لیکن در روش رگرسیون تعمیم یافته رابطه خطی معنـی دار و معکوس بین دارندگان بیش از ٥% سهام شرکت ها و عملکـرد آن بـه دسـت آمـد و تـأثیر دیگـر شاخصـه هـای ساختار مالکیت یعنی میزان مالکیت سهامداران حقیقـی ، حقـوقی و بزرگتـرین سـهامدار بـر عملکـرد شـرکت تأیید نشد.
صادقیشریف و همکاران (١٣٨٧) در تحقیق خود با عنوان " تأثیر ترکیب سهامداران بر بازدهی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران " با مطالعه ٤١ شرکت در فاصله سال های ١٣٨١ لغایت ١٣٨٥ به این نتیجه رسیدند که شرکت هایی که درصد کمتری از سهام آنها در اختیار بزرگترین سهامدار است (ترکیب سهامداران آنها پراکنده تر است )، برای سرمایه گذاری گزینه های مناسب تری هستند.
نمازی و همکاران (١٣٨٧) در تحقیق خود با عنوان "تأثیر ساختار مالکیت بر عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران "، ٦٦ شرکت را در طی سال های ١٣٨٢ تا ١٣٨٦ بررسی نمودند.
فرضیه اول : بین میزان مالکیت سهامداران حقوقی و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه خطی معنی دار وجود دارد.
فرضیه دوم: بین میزان مالکیت سهامداران حقیقی و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه خطی معنی دار وجود دارد.
فرضیه چهارم : بین میزان مالکیت دارندگان بیش از ٥% سهام و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه خطی معنی دار وجود دارد.