چکیده:
نوعدوستی در روابط اجتماعی در دو دین اسلام و مسیحیت اهمیت ویژه ای دارد به طوری که از دیدگاه امام علی (ع ) و پولس رسول، دو تن از استوانه های این دو دین، تضعیف آن باعث فروریزی روابط انسانی می گردد. از آنجا که در اسلام و بالاخص در نگاه امام علی مردم اهل و عیال خداوند ند و در مسیحیت و نگاه پولس رسول، عضوی از بدن مسیح محسوب می شوند، محبت به آنها در واقع محبت به خود خداوند است، توصیه میکند، مسیحیان مهمان نواز باشند، از مریضان و داغدیدگان مراقبت نموده و در برابر کسانی که در احتیاج هستند سخاوتمند باشند. بجای کار کردن برای رفع احتیاجات و خواسته های خود، می بایست دید به همه مسیحیان داشته و برای سهیم شدن درآمد خود با دیگران حریص می بودند. از مصادیق نوعدوستی در نگاه امام علی می توان به ایثار، مهربانی، کمک به نیازمندان، مهمان نوازی، و گذشت....اشاره کرد، از نظر امام اصل و جوهره زندگی، ملایمت و همواری نسبت به رنج های مردم است و آرامش نیز از رهگذر دوستی با مردم تحقق می یابد. از وصایای امام، توجه به وجدان اخلاقی در روابط با دیگران است، در این خصوص می فرمایند؛ ای پسرم نفس خود را میزان میان خود و دیگران قرار ده .پژوهش حاضر به روش تحلیلی مقایسه ای نشان می دهد، اگر محبت به مردم که نمودار محبت به پروردگار است بر روح آدمی حاکم گردد انسانی خدمتگزار و پرتلاش میسازد که هیچ گاه از خدمت به دیگران غفلت نمی ورزد.
Altruism is especially important in social relations in the two religions of Islam and Christianity, so that from the point of view of Imam Ali (AS) and Paul the Apostle, two of the pillars of these two religions, its weakening causes the collapse of human relations. Since in Islam and especially in the eyes of Imam Ali, people are the family of God and in Christianity and in the eyes of the Apostle Paul, they are considered to be members of the body of Christ, loving them is actually loving God himself, he advises hospitable Christians. take care of the sick and bereaved and be generous to those in need. Instead of working to meet their own needs and wants, they should look at all Christians and be eager to share their income with others. Among the examples of altruism in Imam Ali's view are self-sacrifice, kindness, helping the needy, hospitality, and forgiveness. It is realized through friendship with people. One of the commandments of the Imam is to pay attention to the moral conscience in relationships with others. In this regard, they say; O my son, put your ego as the measure between yourself and others.
The present research shows by a comparative analytical method, if love for people, which is a sign of love for God, dominates the soul of a person, it will make a servant and hardworking person who never neglects to serve others.
خلاصه ماشینی:
به همین خاطر به نظر می رسد، یکی از مهم ترین راهها برای ترویج اخلاقِ نوع دوستی و زدودن آسیب های اجتماعی و ایجاد همبستگی و صمیمیت در جامعه ، بررسی در سیره زندگی بزرگان دینی است ، اینکه رفتار آنان با هم نوعان در جامعه چگونه بوده و چه راه حل هایی برای ناسازگاریها در جامعه می دادند؟ از آن جا که دین اسلام و مسیحیت از ادیان بزرگ جهان هستند و به ارزشهای اخلاقی ، نوعدوستی، احترام به همدیگر، دستگیری از همنوعان ، گذشت ، بخشش و پرهیز از خشونت ، توجه ویژه ای دارند، بهترین نمونه آن الگوی رفتاری «امام علی (ع ) در اسلام و پولس رسول در مسیحیت » است ، امید است با تبعیت از آنها بتوان صداقت ، جوانمردی ، مهمان نوازی، گذشت و بخشش را در جامعه رواج داد، لذا بر آن شدیم برای بهبود روابط اجتماعی و درمان بی - تفاوتی انسانها نسبت به هم ، نوعدوستی را در سیره و اندیشه این دو بررسی کنیم .
» (قرنتیان دوم ١:٣) پولس رسول با نظر به اعتبار محبت و خدمتش و نتایج فوق العاده آن ، خدمتکاران را تشویق می کند وقتی به زحمات خود فکر می کنند، خسته خاطر نشوند، او افتخار می کرد به امتها خدمت می کند، از رنجها و مصیبتهایی که به خاطر ایشان می کشید نا امید نمی شد، می گوید: «انسانها باید فخر کنند این زحماتی که آنها متحمل می شوند برای خداوند عیسی هستند.