الف (شجاعتی نه چندان متفاوت) (ب) نقد نمایش «چهار حکایت از چندین حکایت رحمان» معرفی و نقد

"حال نویسندگانی هستند که چه در مقام فیلم‌نامه‌نویس و چه در مقام نمایشنامه‌نویس از این الگوی داستانی پیروی کرده‌اند و بنا به دلایلی (؟) خواسته‌اند تا از آن الگویی نمایشی بسازند؛ اما دریغ که حوزه نمایشنامه و فیلم‌نامه پیرو ساختار و الگو و اصول دیگری است که برای رسیدن به آن باید حتی‌الامکان از فضای داستان کناره گرفت وگرنه این سوال پیش می‌آید که اگر نمایشنامه‌ای بتواند داستان خوبی از کار درآید، چرا نمایشنامه شده است؟ نمایشنامه‌نویس می‌بایست به اولین چیزی که در بدو نوشتن به آن فکر کند، این باشد که آیا این بهترین شیوه برای بیان موضوعی است که می‌خواهم بگویم؟ آیا این تنها راه برای گفتن حرفی است که دارم؟ آیا در مدیوم‌های دیگر موفق‌تر نخواهم بود؟ حالا که از فضای نمایش استفاده می‌کنم‌ باید از قوانین آن نیز پیروی کنم؟ نمی‌شود نمایشنامه را با الگوهای داستان نوشت."