چکیده:
زمینه و هدف : آنچه امروز در مبحث مدیریت شهرها مطرح می‌شود، تاب¬آور شدن شهرهاست. تاب‌آوری شهرها به این دلیل اهمیت بالایی دارد که می‌تواند باعث حیات و ممات شهرها شود. تاب‌آوری شهری دارای ابعاد مختلفی می‌باشد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تاب‌آوری کالبدی است که سکونتگاه‌ها و زیرساخت‌های شهری را از منظر تاب‌آوری بررسی می‌کند. یکی از مباحثی که همواره مطرح می‌شود آن است که آیا اقدامات انجام‌شده در زمینه تاب‌آوری از نظر ساکنین نیز مورد قبول می‌باشد یا نه؟ این تحقیق به دنبال پاسخ این سئوال است و مهم‌ترین نوآوری آن واکاوی ارتباط بعد عینی و ذهنی تاب‌آوری کالبدی که در مطالعات پیشین کمتر مورد بررسی قرارگرفته است، می‌باشد.
روش : این پژوهش به لحاظ ماهیت از نوع کاربردی و در نوع مقالات پژوهشی دسته‌بندی می‌شود و روش آن توصیفی-تحلیلی است و به‌منظور بررسی این ارتباط عینی و ذهنی تاب‌آوری کالبدی ابتدا با استفاده از Spatial Analysis متغیرهای عینی بررسی‌شده و سپس با استفاده از پرسشنامه طیف لیکرتی متغیرهای ذهنی بررسی می‌شوند و در نهایت با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون این ارتباط سنجیده می‌شود.
یافته‌ها : یافته‌های این تحقیق بیانگر آن است که متغیرهای عینی موجود در تحقیق نشانگر آن است که در منطقه یک قزوین از منظر ترکیب بافت، شبکه‌های دسترسی شهری، حرایم خطرآفرین و جمعیت در معرض خطر دچار مشکلاتی در زمینه تاب‌آوری هستند زیرا امتیاز تحصیلی و تعداد قطعاتی که در معرض خطر قرار دارند بسیار زیادند.
نتیجه‌گیری : نتایج تحقیق حاکی از آن است که با توجه به ضریب همبستگی 0.527 بین متغیرهای ذهنی و عینی؛ ارتباط معناداری بین بعد عینی (واقعیت بر روی زمین) و بعد ذهنی (رضایت‌مندی ساکنین) در زمینه شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی شهری وجود دارد. نهادهایی به مانند شهرداری منطقه یک قزوین و نهادهای دیگر مدیریت شهری می‌توانند از نتیجه این تحقیق به‌منظور بهبود شرایط تاب‌آوری در شهر قزوین استفاده نمایند.
Background and Aim: What is being discussed today in the field of city management is the resilience of cities. Urban resilience is important because it can be the life and death of cities. Urban resilience has different dimensions, one of the most important of which is physical resilience. It examines settlements and urban infrastructure from the perspective of resilience. One of the issues that is always raised is whether the measures taken in the field of literacy are acceptable to the residents or not? This research seeks to answer this question and its most important innovation is to investigate the relationship between the objective and subjective dimensions of physical resilience, which has been less studied in previous studies.
Method: The case study in this study is region one of Qazvin. This research is of applied type and its method is descriptive-analytical. In order to investigate this objective and subjective relationship of physical resilience, first the objective variables are examined using Spatial Analysis and then the mental variables are examined using the Likert scale. ارتباط Finally, this relationship is measured using Pearson correlation coefficient.
Findings: The findings of this study indicate that the objective variables in the study indicate that in region one of Qazvin in terms of texture composition, urban access networks, hazardous areas and at-risk population have problems in terms of resilience because of academic score and The number of parts that are at risk is very high.
Conclusion: The results indicate that according to the correlation coefficient of 0.527 between subjective and objective variables; There is a significant relationship between the objective dimension (reality on earth) and the mental dimension (residents' satisfaction) in the field of urban physical resilience indicators. Institutions such as Qazvin District 1 Municipality and other urban management institutions can use the results of this research to improve the conditions of financing in Qazvin.
(
, 
, 
)
