چکیده:
با توجه به موضوع علم فقه که رفتار اختیاری مکلفان است، پرداختن به تأثیر فقه بر تربیت به خصوص تربیت اعتقادی اهمیت پیدا می‌کند؛ از این‌رو؛ بر متولیان علم فقه لازم است عرصه‌های مهم در این زمینه را نیز مورد توجه قرار دهند؛ چنانچه وجود آیات و روایات فراوان در تربیت اعتقادی گواه این مساله هست. اما تاکنون ورود به این عرصه به صورت منسجم از سوی پژوهشگران صورت نگرفته است؛ از این‌رو؛ تحقیق در زمینه ضروری می‌باشد. در تحقیق پیش رو به بررسی فقهی وظایف حکومت اسلامی در تربیت اعتقادی پرداخته و بر اساس آیات و روایات، ضرورت این بحث و در نتیجه اهمیت ورود فقه به این وادی؛ و در ادامه وظایف حکومت اسلامی در حوزه‌های تقنینی، آموزشی و اجرایی، مورد مطالعه قرار گرفته است. این تحقیق که به صورت توصیفی - تحلیلی انجام گرفته، تمایز بین دولت دینی و غیر دینی را در تقدم امور اعتقادی مردم دانسته و ترسیم قوانینی مطابق با بایسته‌های تربیت اعتقادی را برای حکومت واجب می‌داند و بیان می‌کند که از طریق تتبع در بایدهای عمومی فقه و همچنین تنظیم تک‌گزاره های فقهی در موضوعات مختلف به اصول لازم تقنینی برای تربیت اعتقادی می‌توان رسید. همچنین با تمسک به برخی سخنان حضرات معصومین اجرای قوانین تدوین شده در حوزه تربیت اعتقادی را دومین وظیفه و رکن اصلی حکومت اسلامی معرفی می‌نماید و در انتها آموزش تربیت دینی و اعتقادی را در صدر وظایف حکومت دینی اعلان می‌کند.
Considering the subject of jurisprudence, which is the discretionary behavior of those responsible, it becomes important to deal with the effect of jurisprudence on education, especially religious education; Therefore; It is necessary for the custodians of jurisprudence to pay attention to important areas in this field; If the existence of many verses and narrations in religious education is proof of this issue. But until now, researchers have not entered this field in a coherent way; Therefore; Research in the field is necessary. In the upcoming research, he examined the jurisprudence of the duties of the Islamic government in religious education, and based on the verses and traditions, the necessity of this discussion and, as a result, the importance of jurisprudence entering this valley; And further, the duties of the Islamic government in the legislative, educational and executive fields have been studied. This research, which was carried out in a descriptive-analytical way, considers the distinction between religious and non-religious government to be the priority of people's religious matters and considers it obligatory for the government to draw up laws in accordance with the religious education requirements and states that by following the general requirements of jurisprudence and Also, the regulation of jurisprudential statements in different subjects can reach the necessary legislative principles for religious education.
(
, 
, 
)
