چکیده:
پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی هیجان مدار و طرحواره درمانی گروهی بر دشواری تنظیم هیجان و سبک زندگی بهبود دهنده سلامت زنان چاق انجام گرفته است. در این پژوهش از طرح آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه ی آماری شامل زنان دارای اضاف وزن و چاق در شهر تهران است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ٤٠ نفر از این زنان به عنوان نمونه انتخاب شدند در یک گروه آزمایشی (شامل ٢٠ زن) و یک گروه کنترل (٢٠ نفر) قرار گرفتند. جلسه ای برای تبیین اهداف تحقیق و مداخله تشکیل شد؛ و گروه آزمایش به مدت ٣ ماه (١٢ جلسه) جلسات هفتگی ٩٠ دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. قبل و بعد از مرحله آموزش، تمامی شرکت کنندگان پرسشنامه تنظیم هیجان و سبک زندگی را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری ٠,٠٥ تعیین شد نتایج تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری در خصوص نمره متغیرهای پژوهش وجود داشت. نتایج همچنین نشان داد که گروه درمانی هیجان مدار و طرحواره درمانی گروهی باعث بهبود سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و مشکلات در تنظیم هیجان در زنان چاق شدند (٠٠٥ <sig). این مطالعه نشان داد که آموزش اثربخشی گروه درمانی هیجان مدار و طرحواره درمانی گروهی می تواند مشکلات تنظیم هیجان و سبک زندگی ارتقای سلامت زنان چاق را بهبود بخشد.
خلاصه ماشینی:
اين مطالعه با هدف مقايسه اثربخشي گروه درماني هيجان مدار و طرحواره درماني گروهي بر مشکلات تنظيم هيجان و سبک زندگي بهبود دهنده سلامت زنان چاق در شهر تهران انجام مي شود.
ايزنبرگ ٢١ و همکاران (٢٠١١) دريافتند که برنامه هاي مداخلهاي که بر شايستگي هاي هيجاني تأکيد دارند باعث بهبود کيفيت زندگي و سازش اجتماعي افراد مبتلا به بيماريهاي مزمن ميشود از ديگر مداخلاتي که در اين تحقيق بررسي مي شود مداخلات مربوط به طرحواره درماني گروهي بر مشکلات تنظيم هيجان و سبک زندگي بهبود دهنده سلامت زنان چاق است .
با توجه به مطالب فوق ، محقق به دنبال پاسخ به اين سوال است که آيا بين هيجان درماني گروهي و طرحواره درماني گروهي از نظر اثربخشي در ارتقاي سلامت و مشکلات تنظيم هيجاني در زنان چاق تفاوت وجود دارد؟ روش تحقيق براي اينکه نتايج حاصل از پژوهش معتبر باشد بايد از يک روش مناسب در پژوهش استفاده شود.
در پزوهش حاضر چون اثربخشي گروه درماني هيجان مدار و طرحواره درماني گروهي بر مشکلات تنظيم هيجان و سبک زندگي بهبود دهنده سلامت زنان چاق مورد بررسي قرار مي گيرد، بنابراين در اين پژوهش از روش شبه آزمايشي ( پيش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل ) بود.
اگرچه تحقيقات مرتبط با اثربخشي درمان متمرکز بر هيجان و طرحواره درماني گروهي را بر مشکلات تنظيم هيجان و سبک زندگي ارتقا دهنده سلامت زنان چاق اندک است ، اما نتايج اين تحقيقات نيز نشان مي دهد که تنظيم هيجان با چاقي و گروه درماني هيجان مدار ارتباط دارد.