ما همه مسئولیت مشترک داریم مقاله

در تفسیر این نکته مهم چنین بیان شده است که هر کدام از اهل ایمان در مورد آنچه که می‌دانند، اگر چه یک کلمه باشد، باید مُعلم دیگران باشند، یعنی به اهلش برسانند و تبلیغ و از نااهل احتراز و کتمان کنند و نسبت به کلمه‌ای که نمی‌دانند مُتَعَلم باشند. (1) بدیهی است مسئولیت‌پذیری صرفاً به حوزه بیرون از خانه محدود نمی‌شود و نمی‌توان از اصلاح خانه و خانواده غفلت ورزید؛ بلکه همسر و فرزندان و حتی والدین باید زیر چتر توجه و تربیت قرار گیرند؛‌ آن سان که مردان خدا به خانواده خود بی‌توجه نبودند و دغدغه داشتند؛ «إِنَّا کنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنا مُشْفِقِینَ»(2) خیر آموزی به خود و خانواده و تعلیم و تربیت شایسته آنان از توصیه‌های همیشگی امیرمومنان«ع»‌ بود: «آنان را با ادب خیر بیاموزید و ادب کنید. » (4) امام سجاد(ع) ‌در دعای بیستم صحیفه سجادیه - مشهور به دعای «مکارم الاخلاق» - با اشاره به این مسئولیت اجتماعی، تاکید می‌کنند که انسان هم باید زبان گویایی برای امر به معروف و اندرز دادن داشته باشد و هم گوش شنوایی برای پذیرش نصایح دیگران و اصلاح عیوب خویش.