چکیده:
امروزه به دلیل افزایش تراکم ترافیکک, مسئله ی زمان سفر در شبکه ی راه های شهری » یکی از مهم ترین مسائل موجود
در کلان شهرها می باشد. بخش قابل توجهی از زمان سفر مربوط به زمان تاخیر ناشی از توقف در تقاطعات است. از این
رو مسئله ی کنترل تقاطع هاء به منظور کاهش تاخیر جریان ترافیک از اهمیت زیادی برخوردار است. از جمله روش
های معمول کنترل تقاطعء به دست آوردن اطلاعات ترافیکی با استفاده از دوربین هاء حس گر ها و پردازش گر های
تصویر و به کارگیری منطق فازی برای به دست آوردن زمان بندی بهینه است. هدف این مقاله» دست یابی به زمان بندی
بهینه برای تقاطع هاء با استفاده از اطلاعات قابل دریافت از گره های شبکه های بین خودرویی موردی(VANET) و
گسترش قوانین فازی مکانیزم کنترل تقاطع می باشد» طوری که به مسیر هایی با تراکم بالاتر» اولویت بیش تری داده و از
تراکم ترافیک شهری کاسته شود. در شبکه های بین خودرویی موردی» علاوه بر اطلاعات ترافیکی قابل دست یابی از
طریق پردازشگر های تصویرء اطلاعاتی نظیر زمان انتظار و توقف هر یک از وسایل نقلیه ی موجود در شبکه نیز در
دسترس است. مکانیزم کنترل پیشنهادی» با استفاده از شبکه های پتری مدل سازی می شود و ارزیابی پیشنهادات بیان
شده» به کمک این روش رسمی مدل سازی امکان پذیر خواهد شد.
Nowadays with the increasing traffic density, travel time in the network of urban routes has become one of the most important issues in metropolises. A large part of travel time is concerned with the stop delays behind the intersections. Therefore controlling intersections for the sake of decreasing travel time has gained prominence. One of the usual ways of controlling intersections is acquiring traffic information through cameras, sensors and image processors and implementing fuzzy logic in order to reach the optimized timing.
خلاصه ماشینی:
از جمله روش های معمول کنترل تقاطع ، به دست آوردن اطلاعات ترافیکی با استفاده از دوربین ها، حس گر ها و پردازش گر های تصویر و به کارگیری منطق فازی برای به دست آوردن زمان بندی بهینه است .
هدف این مقاله ، دست یابی به زمان بندی بهینه برای تقاطع ها، با استفاده از اطلاعات قابل دریافت از گره های شبکه های بین خودرویی موردی(VANET) و گسترش قوانین فازی مکانیزم کنترل تقاطع می باشد، طوری که به مسیر هایی با تراکم بالاتر، اولویت بیش تری داده و از تراکم ترافیک شهری کاسته شود.
در شبکه های بین خودرویی موردی، علاوه بر اطلاعات ترافیکی قابل دست یابی از طریق پردازشگر های تصویر، اطلاعاتی نظیر زمان انتظار و توقف هر یک از وسایل نقلیه ی موجود در شبکه نیز در دسترس است .
در تحقیقی تحت عنوان شبیه سازی کنترل علائم ترافیکی هوشمند توسط شبکه پتری رنگی اعلام که میزان ترافیک تقاطع و درصد استفاده از مسیرها، اطلاعات تعیین کننده ای می باشد که در این سیستم ها جهت تنظیم زمان بندی تقاطع در نظر گرفته شده است (برزگر، بهنام ، موتمنی، همایون ، ٢٠١١).
با در نظر گرفتن این اطلاعات به عنوان ورودی های مسئله ، قوانین فازی موجود گسترش یافته و به مسیر هایی با تراکم بالاتر، اولویت بیش تری داده می شود و از این طریق ، زمان بندی بهینه برای چراغ های راهنمایی و کاهش تراکم ترافیک شهری حاصل خواهد شد.
یکی از مزایای این طرح استفاده از اطلاعات قابل اعتماد ترافیکی است که از شبکه های بین خودرویی موردی جمع آوری می شود.