چکیده:
نظر به تجویز روزافزون عملیات حفظ صلح در رویه شورای امنیت ملل متحد و امکان رخدادِ جنایات جنگی و جرایم علیه بشریت توسط نیروهای حافظ صلح در قلمرو تحت عملیات، ضرورت دارد که نیروهای مزبور به لحاظ کیفری پاسخگوی اَعمال خود در خلال انجام مأموریت خود باشند. در واقع، اهمیت پاسخگویی این نیروها به خاطر ارتکاب جرایم موصوف، توجه رسانهها و مطبوعات بینالمللی را به خود جلب نموده است. لذا با عنایت به محدودیتهای صلاحیتی و عدم پیشبینی سازکار مناسب جهت تعقیب کیفری نیروهای حافظ صلح در سازمان ملل متحد، تعقیب این نیروها در دولت میزبان، فرستنده و یا دولت ثالث با موانعی روبهرو است. در نوشتههای حقوقی، امکان پیگرد نیروهای حافظ صلح در دیوان کیفری بینالمللی، کمتر مورد امعان نظر قرار گرفته است. این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا به موجب حقوق کیفری بینالمللی، امکان چنین پیگردی وجود دارد یا نه؟ به عهده نگرفتن عملیات تعقیب توسط دولتها نسبت به رفتارهای مجرمانه نیروهای حافظ صلح نشان میدهد که وجود یک دادگاه مستقل بینالمللی برای این امر لازم است. در صورتی که شرایط ارتکاب جرم و جنایت موجود باشد و دولتهای ذینفع، نخواهند یا نتوانند متهمان و جرایم ارتکابی را تعقیب و رسیدگی نمایند، پرسنل حافظ صلح میتواند به خاطر جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت توسط دیوان کیفری بینالمللی تحت تعقیب قرار گیرند.
Given the growing approval of peacekeeping operations by the UN Security Council and the possibility of war crimes and crimes against humanity by peacekeepers in the area under operation, it is imperative that these forces be criminally accountable for their actions during their mission. In fact, the importance of accountability of these forces for committing these crimes has attracted the attention of the media and the international press. Therefore, given the limitations of competence and the lack of a proper mechanism for prosecuting UN peacekeepers in the United Nations, the prosecution of these forces in the host government, the sender or the third government faces obstacles. In legal writings, the possibility of prosecuting peacekeepers in the International Criminal Court has been less considered. This article seeks to answer the question of whether such a prosecution is possible under international criminal law. The failure of governments to prosecute the criminal behavior of peacekeepers shows that an independent international tribunal is needed. If the conditions for committing a crime exist and the interested governments do not want or cannot prosecute the accused and the crimes committed, the peacekeepers can be prosecuted by the International Criminal Court for war crimes and crimes against humanity.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله به دنبال پاسخ به اين پرسش است که آيا به موجب حقوق کيفري بين المللي ، امکان چنين پيگردي وجود دارد يا نه ؟ به عهده نگرفتن عمليات تعقيب توسط دولت ها کپي رايت و مجوز دسترسي آزاد: کپي رايت مقاله در مجله پژوهشهاي حقوقي نزد نويسنده (ها) حفظ مي شود.
در صورتي که شرايط ارتکاب جرم و جنايت موجود باشد و دولت هاي ذينفع ، نخواهند يا نتوانند متهمان و جرايم ارتکابي را تعقيب و رسيدگي نمايند، پرسنل حافظ صلح مي تواند به خاطر جنايات جنگي و جنايت عليه بشريت توسط ديوان کيفري بين المللي تحت تعقيب قرار گيرند.
بدين ترتيب ، هرگاه مرتکب ، يکي از اين اعمال را انجام داده ولي نداند که آنها بخشي از يک حمله گسترده يا سازمانيافته عليه يک جمعيت غيرنظامي مي باشند، ممکن است در محاکم داخلي به ارتکاب قتل يا تجاوز جنسي و نظاير آنها محکوم شده و حتي در صورت وجود شرايط لازم، به ارتکاب جنايت جنگي در دادگاه کيفري بين المللي محکوم گردد.
K. Dormann, Elements of War Crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court: Sources and Commentary (Cambridge: Cambridge University Press, 2002) 391-393.
, Elements of War Crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court: Sources and Commentary Cambridge: Cambridge University Press, 2002.
Expert Meeting on Multinational Peace Operations: Applicability of International Humanitarian Law and International Human Rights Law to UN Mandated Ahadi, Reza & Mahdi Hatami “The Feasibility of Committing War Crimes and Against ...