گفتمان حکمی انقلاب اسلامی، پست مدرنیته و گسترش فرهنگ مدرنیته و بحران هویت و معنا مقاله

موضوع این پژوهش، شناسایی ویژگی های سه گفتمان مدرنیته غربی، گفتمان حکمی انقلاب اسلامی و پست‌مدرنیسم و تحلیل چرایی بحران هویتی و معنایی است که به واسطه گسترش فرهنگ مدرنیته در جوامع رخ داده است. گفتمان حکمی انقلاب اسلامی، با لحاظ عناصر معنایی با کمک گیری از عناصر معنایی(عرفان، نقل و عقل)، نوعی واکنش سلبی و منتقدانه به عمومیت بخشی عناصر قوام ‎بخش مدرنیته بوده و در تحلیل‎های پست‌مدرن مورد توجه قرار گرفت. بااین وجود، گفتمان مدرنیتۀ غرب با مؤلفه های گسترش ‎یافته در جهان، همچنان سازندهٔ بحران هویت و معناست(فرضیه). در یافتۀ پژوهش می‎توان گفت که غلبهٔ معیارها و انگاره ‎های مدرنیته و پیروی از آن، نظیر اقتصاد سرمایه داری و الگوی توسعهٔ غربی، منجر به پذیرش لوازم آن در سایر جنبه‌ها از جمله فرهنگ شده و در بحرانی کردن امر قدسی نظیر معنویت و کم‎رنگ شدن «هویت» تأثیرمخرب دارد. توفیق گفتمان حکمی انقلاب اسلامی در گرو پایبندی به ایمان و عدالت عینی و انضمامی در جامعه و پرهیز از الگو قرار دادن معیارهای سرمایه داری است. شیوه های مختلف برآمده از رویکرد سرمایه داری به شدت با رویکردها و مبانی حکمی، هویت و فرهنگ اسلامی، در تناقض بوده و آن را از بین می برد.