چکیده:
حضور کودک کم توان ذهنی در هر خانواده ای می تواند یک رویداد نامطلوب و چالش زا تلقی شود، از آنجایی که به طور معمول، والدین قبل از تولد فرزندشان انتظار یک کودک کم توان ذهنی را ندارند؛ این رویداد، موجبات احساس گناه و تقصیر، ناکامی، محرومیت ناشی از طبیعی نبودن کودک را در والدین ایجاد می کند. والدین کودکان کم توان ذهنی به دلیل داشتن مشکلات فراوان در زمینه نگهداری، تربیت و آموزش آنها آمادگی بیشتری برای تعارضات زناشویی دارند. تعارض پدیده ای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد دارد و استفاده صحیح و موثر از تعارض موجب بهبود عملکرد و ارتقای سطح سلامتی می گردد و استفاده غیر موثر آن موجب ایجاد کشمکش و تشنج در فرد و کاهش سطح سلامتی می شود. هدف مطالعه حاضر، مروری بر تعارضات زناشویی در مادران کودکان کم توان ذهنی می باشد. نتایج اصلی نشان داد که والدین کودکان کم توان ذهنی از رضایت زناشویی کمتری برخوردار بودند و والدین کودکان کم توان ذهنی دارای تعداد فرزند بالا از رضایت زناشویی پایین تری برخوردار بودند. کیفیت رضایت زناشویی والدین کودکان کم توان ذهنی در هر چهار مقیاس موردمطالعه (تحریف آرمانی، روابط، رضایت زناشویی، حل تعارضات) در وضعیت مطلوبی نمی باشد به طوری که 9/90% آنان اعلام نموده اند که رضایت زناشویی آنان مطلوب نمی باشد.
خلاصه ماشینی:
مروری بر تعارضات زناشویی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی زهرا زعفرانی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس علوم و تحقیقات فارس، استان فارس، ایران zaaferanizahra@gmail.
زوجینی که میتوانند تعارضات موجود در رابطه را با بهکارگیری روشهای مثبت و استفاده کمتر از تعاملات منفی مدیریت کنند، فضایی ایجاد میکنند که در آن فرصت بیشتری برای خودافشایی و توافق در مورد مشکلات خانواده وجود خواهد داشت [23] و در این راستا قطعاً والدین کودکان کمتوان ذهنی به سبب فشارها و اضطرابهای متعددی که دریافت میکنند بیشتر آمادگی برای خشم و پرخاشگری را دارند.
باتوجهبه اینکه والدین کودکان کمتوان ذهنی بنا به مسائل متعددی از قبیل هزینههای اقتصادی سنگین، محدودیت در روابط اجتماعی، تحمل سرزنشها و تحقیر دیگران، ازدستدادن عزتنفس، بهداشت روانی پایین، استرس بیشتر و نظایر آن تعارضات زناشویی بیشتری را متحمل میشوند این مطالعه انجام گرفته.
طبق نتایج پژوهش ها، مشاوره زناشویی بر کاهش تعارضات زناشویی والدین کودکان اثر دارد که این اثربخشی در جدول شماره 1 نشان داده شده است.
در پژوهش ناستی زاده (1389) یافتهها به شرح زیر است: یافته اول این مطالعه نشان داد که والدین کودکان کمتوان ذهنی از نظر رضایت زناشویی و خردهمقیاسها در وضعیت نامطلوبی به سر میبرند که بیشترین وضعیت نامطلوب به ترتیب در خردهمقیاسهای رضایت زناشویی، تحریف آرمانی، روابط زناشویی و حل تعارضات میباشد.
The quality of marital satisfaction of parents of intellectual disability children in all four studied scales (ideal distortion, relationships, marital satisfaction, conflict resolution) is not in a favorable state, so that 90.