کوی نکویان - مجله یغما ادب و هنر

"فریدون توللی کوی نکویان گلزار بهشت است مگر کوی نکویان‌ بر،این دل آغوش مراد از همه جویان! ای چال گلوگاه بلورت،هوس انگیز این کوزه،رها دار،به ما،تشنه گلویان! یکسویه شو،ایجان،که بجائی نرسیدند در راه خود،این قبلهء دل،بر همه سویان! وقت است،که چون حوله،بر اندام تو پیچم‌ ای زنبق گرد از تن شبنم‌زده،شویان! با قامت چون شعر خرامان تو،ای گل‌ بیهوده بود،کوشش ما،بیهده گویان! در طبع طربناک فریدون،سخنی نیست‌ جز،قصهء آغوش طربناک نکویان!"