ویژگی‌های روان سنجی پرسشنامه "چگونه من فکر می کنم" برای سنجش تحریف‌های شناختی در دانش آ»وزان ایرانی مقاله

چکیدهاین پژوهش با هدف بررسی روایی، پایایی و ساختار عاملی پرسشنامه "چگونه من فکر می‌کنم" برای سنجش تحریف‌های شناختی در دانش آموزان ایرانی انجام شده است. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات روان سنجی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر دزفول در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از بین آن‌ها تعداد 316 دانش آموز به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامه چگونه من فکر می‌کنم و پرخاشگری باس و پری (جهت روایی همگرا (را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های تحلیل عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS 20 استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه از شش عامل تشکیل شده و از شاخص‌های برازش مناسبی برخوردار است. روایی همگرای این پرسشنامه حاکی از همبستگی رضایت بخش بین ابعاد مقیاس "چگونه من فکر می‌کنم" با پرسشنامه پرخاشگری بود (01/0 >p). ضرایب آلفای کرونباخ و دونیمه سازی برای کل مقیاس و ابعاد آن بین 66/0 تا 92/0 نوسان داشت. نتیجه اینکه، نسخه فارسی پرسشنامه "چگونه من فکر می‌کنم"، برای سنجش تحریف‌های شناختی در دانش آموزان ایرانی، از خصوصیات روان سنجی قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به عنوان ابزاری معتبر در موقعیت‌های پژوهشی، آموزشی و بالینی استفاده کرد.

AbstractThe aim of this study was to investigate the validity, reliability and factor structure of the "How I Think" questionnaire to assess cognitive distortions in Iranian students. The present research design is descriptive and psychometric studies. The statistical population of this study included all male high school students in city Dezful in the academic year 1399-1400, from which 316 students were selected by multi-stage random sampling and completed the How I think and Bass and Perry Aggression Questionnaires (for Convergent validity). Factor analysis, Cronbach's alpha and Pearson correlation were used to analyze the data using SPSS and AMOS 20 software. The results of factor analysis showed that the questionnaire consists of six factors and has good fit indices. The convergent validity of this questionnaire indicated a satisfactory correlation between the dimensions of the scale "How I think" with the Aggression Questionnaire (p The conclusion is that the Persian version of the "How do I think" questionnaire for measuring cognitive distortions in Iranian students has acceptable psychometric properties and can be used as a valid tool in research, educational and clinical situations.