سوبژکتیویته و نبوغ به مثابه شرط امکان و امکان هنر زیبا در معماری (ساختار معمارانه) نظام فلسفه کانت مقاله

بحث این مقاله درباره هنر به مثابه هنر زیبا در معماری نظام کانت است. در اینجا نشان داده می ‌شود که کانت در ابتدای کار خود تصور و تلقی واحدی از معماری نظام فلسفه خود همچون پیکره واحدی داشته است؛ پیکره واحدی که او به آن همچون یک کل می اندیشیده است. از این رو تفکر انتقادی او یک متافیزیک است. او با عبور از متافیزیک سنتی، بنیاد متافیزیک انتقادی برآمده از خرد انتقادی یعنی؛ سوبژکتیویته را آشکار کرد. همه عناصر فلسفه او بر بنیاد سوبژکتیویته شکل می‌ گیرد. از سوی دیگر در دوره جدید هنر همچون هنر زیبا فهمیده می‌ شود؛ چرا که هنر پیش از دوره مدرن معنای عام‌تری را در بر می‌ گیرد. بنابراین نقش کارکردی، تربیتی و معرفتی و... داشته اما برای فهم رویکرد جدید به هنر از منظر فلسفه می‌بایست به کانت برگردیم. از این رو نشان داده می‌ شود که هنر زیبا به مثابه محصول نبوغ در دوره جدید و در اندیشه کانت بر بنیاد سوبژکتیویته چونان شرط امکان آن بنا می‌ شود.

We argue in this paper on art as the fine art in architectonic of system of Kant's philosophy. Here be shown that Kant had unitary image from his architectonic of system of philosophy as unitary statue. He thought the unitary statue as a whole. Therefore, his critical thought is metaphysics. Kant passed traditional metaphysics and he disclosed subjectivity that is ground of critical metaphysics and it rises from critical reason. All of elements of his philosophy is based on the ground. on the other hand, in modern time art be realized as fine art; Since art before modern time includes sense of more general it. Thus, it had functional, educative, cognitive role and for understanding this attitude from philosophical view we need to back to Kant. Therefore, be shown that fine art as product of genius in modern time and in Kant's thought is based on subjectivity as its condition of possibility.