چکیده:
اعتقاد به این مساله که آینده را میتوان در زمان حال شناخت،
ریشه در تاریخ دارد. در تایید این نکته، هرودت، پدر علم تاریخ،
داستانی نقل م یکند که در قرن ششم پیش از میلاد پادشاه
کرزوس ب هعنوان آخرین پادشاه لیدیه که مشتاق بود نتیجه
جنگ خود با کوروش کبیر را بداند، با معتبرترین موسسه آینده
پژوهی زمان خود به نام اوراکل در معبد دلفی مشورت کرد. به
سبک پیشگویان به او گفته شد که اگر از رودخان های که بین
ارتش وی و ارتش دشمن قرار گرفته عبور کند، امپراطوری
بزرگ سقوط خواهد کرد. در نهایت او پس از حمله به ایرانیان
در آن سوی رودخانه هالیس در آناتولی مرکزی متوجه شد
که منظور از سقوط امپراطوری بزرگ، سقوط امپراطوری خود
اوست و نه امپراطوری ایرانیان.
هم اکنون کامپیوترها جای اوراکل را گرفت هاند و ما همچنان
به دنبال مشورت درباره حوادث آینده هستیم. به نظر م یرسد
انگیزه ما پس از هزاران سال همچنان مانند گذشتگان است. این
درس آموخته ب هخصوص زمانی که به مسائل زیست محیطی
و توسعه پایدار م یاندیشیم، معنا پیدا م یکند. اینگونه مسائل
منجر به ایجاد سوالاتی درباره توانایی جوامع انسانی در مدیریت
مسائل خود با توجه به تهدیدهای محیطی و اجتماعی م یشود.
برای مثال مفهوم توسعه پایدار به نیاز جوامع بشری به ارزیابی
چشم انداز آینده خود در زمینه توسعه اقتصادی و سیاس تهای
در )Robinson, 1990, 820- زیست محیطی اشاره دارد. ) 821
قسمت اول این مقاله، ابتدا چرایی به وجود آمدن روشی به نام
پ س نگری، تبیین و در ادامه پس از تعریف پس نگری، تاریخچه
شک لگیری این روش ارزشمند ارائه خواهد شد