چکیده:
جایگاه مهم فرهنگ به عنوان یکی از اساسیترین مبانی تعیین خط مشیها، اندیشمندان را نسبت به تدوین دانش سیاستگذاری قرهنگی متقاعد تردهاست اما از آنجا که تشکیک سیاستگذاری فرهنگی از واقعیتهای موجود جامعه. میتواند موجب عدم موفقیت آن باشده برنامهریزان و سیاستگذاران فرهنگی مبناگرا خود را به برخی اصول ملتزم میدانند تا راهبردهای سیاستی آنان با رویکردهای تدافعی طبقات مختلف جامعه مواجه نگردد. الگوی تاریخی رهبری موفق امام علی(ع) از یک سو و قابلیت مشروعیت بخشی آن از سوی دیگرء به ضمیمه محبوبیت عمومیاندیشههای ایشان در جامعه اسلامیء دلیل موجه فهم الزامات سیاستگذاری فرهنگی از نگاه نخستین امام شیعیان به حساب میآید. بنابراین ذیل طرح این موضوع ابتدا به مفهومشناسی سیاستگذاری پرداخته, آنگاه از طریق تطبیق مطالعات جامعهشناسانه با متن فرمان مالک اشترء الزامات هشتگانه سیاستگذاری فرهنگی» یعنی الزام به هویّت دینی جامعه, لحاظ طبقات اجتماعی و خرده فرهنگهای جامعه. اعمال طبقهبندی سیاستی در برخورد با فعالین و افراد جامعه, لحاظ نظام پاداش و تنبیه مناسب در سیاستگذاری, توجه به روابط اجتماعی افراد جامعه در سیاست گذاری» پرهیز ازبدعت گذاریهای نامانوس با فرهنگ جامعه هدفء لزوم نظارت به نوع الزامات احصائی» رویکرد سیاستگذاری بر اساس عهد نامه مالک اشترء رویکردی کلان نگر از نوع عینیت گرای متکی بر آرمانهای انسانی-اسلامیتشخیص داده شد