خلاصه ماشینی:
"از آن جا که شادی بزرگترها عاملی مؤثر در شادی و نشاط کودکان است و اولیا و مربیان غمگین نمیتوانند فرزندان و دانشآموزانی شاد،تربیت کنند،از این رو با ارائهء نظام اعتقادی درست برای دستیابی به شادی»،میتوان موجبات افزایش شادی در میان افراد جامعه را فراهم کرد.
در این مقاله سعی شده است با شناسایی عوامل شادیزا و ارائه راهکارهای لازم برای افزایش میزان شادی در فرزندان، اطرافیان و خودمان،از ورود عوامل منفی در وجود خود و دیگران جلوگیری به عمل آوریم و بتوانیم سلامت جسم و روان خود،فرزندان و اطرافیانمان را تأمین کنیم.
بنابراین یکی از مسئولیتهای ما به عنوان ولی یا مربی این است که از زندگی لذت ببریم و شرایط التذاذ از زندگی را برای فرزندان،دانشآموزان و اطرافیانمان فراهم سازیم،زیرا با شاد بودن احساس بهتر و کارایی بیشتری خواهیم داشت و دیگران نیز از مصاحبت با ما احساس رضایت و خرسندی خواهد کرد.
(چینی،1375) اگر یاد بگیریم عوامل ایجاد ناراحتیهای عاطفی-روانی را از وجود خود دور کنیم و چگونگی تقلیل آنها را به فرزندان و اطرافیانمان آموزش دهیم و شرایط را در این زمینه فراهم سازیم؛ میتوانیم همیشه شاد و خوشحال باشیم و افرادی شاد تربیت کنیم.
(سلحشور،1382،ص 42) پیشنهادها برای این کودکان و دانشآموزان به شادی درونی و دائمی و به آرامشی که مانع بروز احساسات ناخوشایند میشود دست یابند،علاوه بر روشهای ارائه شده بهتر است اقدامات زیر توسط اولیا و مربیان انجام گیرد: اسکن 1-لازم است اولیا و مربیان وقت بیشتری برای آموزش و پرورش ارزشهای انسانی همچون:ایمان،عشق،امید، و جوانمردی و..."