چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر کفایت اجتماعی دانش آموزان معلول جسمی- حرکتی شهر یاسوج است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه ی این پژوهش متشکل از 170 نفر معلول بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده و مقیاس فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که احساس رضایت از خود، شایستگی، خودکارامدی، احساس تاثیر، احساس اعتماد، توانایی و تصمیم گیری بر کفایت اجتماعی معلولین تاثیر بسزایی دارد. سازمان های حمایتی و بالاخص سازمان بهزیستی در زمینه حمایت های عاطفی و اطلاعاتی، هیچگونه کمکی به معلولان نداشته و برای بهبود وضعیت زندگی و احقاق حقوق آنان تاکنون اقدامات لازمی مانند خدمات مشاوره ای موثر، کشف توانایی های بالابردن انگیزه و امید، آگاهی بخشی نسبت به حقوق شهروندی و انسانی آنها، آماده سازی روحی و روانی برای حضور در جامعه، چاره اندیشی برای موفقیت معلولان در جامعه و بیان راهنمایی های مفید برای بهبود وضع زندگی آنان و غیره صورت نداده اند.