چکیده:
اهداف ترس از پیری موضوعی مهم در زندگی سالمندان است که میتواند بر کل زندگی فردی، بین فردی و سلامت روان شناختی سالمند تاثیر داشته باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر رابطه معنای زندگی، خودشفقت ورزی و حمایت اجتماعی ادراک شده با ترس از پیری و نقش میانجیگری سلامت معنوی در سالمندان شهر ایلام بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر، مطالعهای مقطعی توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از سالمندان با دامنه سنی (65-80) سال و با روش نمونهگیری از نوع هدفمند بود که نمونههای این پژوهش شامل 300 (مرد/زن) سالمند از شهر ایلام بود. ابزار ارزیابی پرسش نامههای پرسش نامه معنای زندگی استگر و همکاران، خودشفقت ورزی نف، پرسش نامه حمایت اجتماعی فیلپس، پرسش نامه ترس از پیری لاشر و پرسش نامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با شاخصهای آمار توصیفی ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادله ساختاری آموس نسخه 24 و روش حداکثر درست نمایی یا (ML) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. یافته ها از مجموع کل (300=n) نمونه پژوهش، 140 نفر (46/77 درصد) مرد و 160 نفر (53/33 درصد) زن بودند. در نمونه موردمطالعه، ازنظر دامنه سنی 157 نفر (52/33 درصد) در گروه سنی 65 تا 69 سال، 83 نفر (28/33درصد) در گروه سنی 70 الی 75 سال و 58 نفر (19/33 درصد) در گروه سنی 76 الی 80 سال قرار داشتند. مقادیر مربوط به ضریب مسیرها در مدل پژوهش بیانگر آن بود که معنای زندگی 39 درصد، خودشفقت ورزی 43 درصد و حمایت اجتماعی ادراک شده 27 درصد تغییرات مربوط به متغیر ترس از پیری را به طور مستقیم تبیین میکنند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که متغیر معنای زندگی و خودشفقت ورزی به طور غیرمستقیم از طریق متغیر میانجی -سلامت معنوی-بر ترس از پیری تاثیر دارد. این در حالی است که سلامت معنوی ازنظر آماری نقش میانجی برای تاثیرگذاری حمایت اجتماعی بر ترس از پیری ندارد (P> 0/05). نتیجه گیری میتوان از متغیرهای معنای زندگی، خودشفقت ورزی، حمایت اجتماعی ادارک شده و سلامت معنوی در راستای مداخلات آموزشی درمانی ترس از پیری در سالمندان بهره گرفت.
Objectives
This study aims to assess the relationship of the meaning of life, self-compassion and perceived social support with the fear of aging in the elderly in Iran, mediated by spiritual well-being.
Methods & Materials
This is a descriptive-correlational study with a cross-sectional design. The study population consists of the elderly aged 65-80 years in Ila, Iran. Using a purposive sampling method، 300 elderly (men and woman) were selected. The assessment tools included Steger et al. ’s Meaning of Life Questionnaires, Neff’s Self-Compassion Scale, Phillips et al. ’s Social Support Appraisals Scale, Lasher and Faulkender’s Anxiety about Aging Scale, and Paloutzian & Ellison’s Spiritual Well Being Scale. Data were analyzed using Pearson’s correlation test, descriptive statistics, and the maximum likelihood method (ML) in SPSS software, version 26, and structural equation modeling in AMOS version 24.
Results
Participants were 140(46.77%) males and 83(28.33%) females. In terms of age range, 157 (53.33%) were in the age group of 65-69 years, 85 (28.33%) in the age group of 70-75 years, and 58 (19.33%) in the age group of 76-80 years. The values of path coefficients indicated that the meaning of life (39%)، self-compassion (43%), and perceived social support (27%) directly explained the changes in the fear of aging. The meaning of life and self-compassion variables were indirectly related to the fear of aging through spiritual well-being. Spiritual well-being did not statistically mediate the relationship between perceived social support and fear of aging (P>0.05).
Conclusion
Meaning in life, self-compassion, perceived social support, and spiritual well-being can be used in educational interventions for the treatment of fear of aging in the elderly.