نقش سبک زندگی در پیش بینی رضایت از زندگی معلمان متاهل بامیانجی امیدواری مقاله

سابقه و هدف: شناسایی عوامل مرتبط با رضایت از زندگی معلمان برای برنامه‌ریزان و مدیران اجرایی آموزش ‌و پرورش جهت ارتقای این شاخص ضروری است؛ ازاین‌رو مطالعۀ حاضر با هدف بررسی نقش سبک زندگی در پیش‌بینی رضایت از زندگی معلمان متاهل با میانجی امیدواری انجام شده است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعۀ پژوهش معلمان متاهل مقطع متوسطۀ اول و دوم شهر تهران در سال تحصیلی 02-1401 بودند که 300 نفر واجد شرایط به‌روش نمونه‌گیری دردسترس نمونۀ پژوهش در نظر گرفته شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های سبک زندگی لعلی و همکاران، امیدواری اشنایدر و همکاران و رضایت از زندگی دینر و همکاران استفاده شد. الگوی پژوهش و روابط بین متغیّرها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 24 و نرم‌افزار Amos تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سبک زندگی (۰۱/۰> P و ۶۴۹/۰=β) به‌صورت مستقیم و مثبت بر امید؛ و هم به‌صورت مستقیم (۰۱/۰> P و ۳۰۶/۰=β) هم غیرمستقیم و با میانجیگری امید (۰۵/۰> P و ۳۳۹/۰=β) بر رضایت از زندگی تاثیر داشت و امید نیز به‌صورت مستقیم (۰۱/۰> P و ۵۲۲/۰=β) بر رضایت از زندگی تاثیر مثبت داشت. نتیجه‌گیری: متصدیان نظام آموزشی جهت افزایش رضایت از زندگی معلمان به نقش سبک زندگی و امید در برنامه‌ریزی‌ها توجه کنند؛ همچنین می‌توان از طریق مداخلات آموزشی و درمانی در مدارس برای تحقق این مسئله اقدام نمود.

Background and Objective: Identifying the factors related to teachers' life satisfaction is necessary for the education planners and authorities to improve this index. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the role of lifestyle in predicting life satisfaction of married teachers through the mediation of hope. Methods: The method used in the current research was descriptive correlational involving the use of structural equational modeling. The research community included first and second high school teachers in Tehran in the academic year 2022-2023, and 300 qualified people were selected as the research sample using available sampling method. In order to collect data, the lifestyle questionnaires of Laali et al., Schneider et al.'s hope and Diener et al.'s life satisfaction questionnaires were used. The research model and relationships between the variables were analyzed using SPSS software version 24 and Amos Software. In the present study, all ethical considerations were observed and the authors reported no conflict of interests. Results: The results showed that lifestyle (P<0.01, β=0.649) has a direct and positive effect on hope. Lifestyle affects life satisfaction both directly (P<0.01, β=0.306) and indirectly through the mediation of hope (P<0.05, β=0.339). Hope has a direct positive effect on life satisfaction (P<0.01, β=0.522). Conclusion: In order to increase life satisfaction in the teachers, the role of lifestyle and hope should be considered in planning by those involved in the educational system; It is also possible to deal with this problem through educational and therapeutic interventions in schools.