چکیده:
بدیهی است در امور کیفری نیز همانند امور مدنی، ادله اثبات دعوی برای احقاق حق در امور جزایی وجود دارد. سوگند نیز به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی به صراحت مورد شناسایی مقنن قرار گرفته است. هرچند که سوگند در کنار سایر ادله موجود در ماده ٢١٣ قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢، به عنوان ضعیف ترین دلیل بر شمرده شده است، لکن اهمیت سوگند هر چند به عنوان اضعف الدلایل، در امور کیفری بر کسی پوشیده نیست، چرا که طبق ماده ٢٠٨ قانون مذکور، سوگند کیفری می تواند تحت شرایط مصرح قانونی، مجازات های مهمی را اثبات نماید. از جمله این مجازاتها، قصاص و دیات است. در این پژوهش سعی بر تبیین جایگاه منحصر به فرد سوگند در اثبات این جرایم شده است. همچنین با توجه به اهمیت دو چندان مجازات قصاص و ذات برگشت ناپذیر بودن این مجازات، سعی شده است، خلاء های قانونی موجود، یا عدم کفایت برخی مواد قانونی از قوانین جزایی را، نقد کرده و چالش های موجود را بررسی کنیم.