چکیده:
این مقاله با عنوان «تحول شعر فارسی: از دوران کلاسیک تا عصر مدرن» به بررسی روشنگرانه تحول و پیشرفت شعر فارسی در ادوار مختلف میپردازد. این مقاله با شروع دوره کلاسیک، که توسط شاعران برجستهای مانند مولانا و حافظ مشخص میشود، به سنتهای غنی شعری و نمادگرایی عمیقی میپردازد که این دوران را تعریف کرده است. سپس چگونگی تکامل شعر فارسی در دوره صفویه و تیموری را بررسی میکند و مضامین عرفانی و انسان گرایانه را در آثار شاعرانی مانند سعدی و جامی در هم می
آمیزد. این مقاله با گذار به دوران مدرن، راههای سازگاری شعر فارسی با بافتهای معاصر را مورد بحث قرار میدهد و به مضامین هویت، تبعید و تغییرات اجتماعی میپردازد. شاعرانی چون فروغ فرخزاد و احمد شاملو بهعنوان چهرههای برجستهای ظاهر میشوند که هنجارهای شعر سنتی را به چالش میکشند و قالبها و محتوای جدید را تجربه میکنند. این مقاله از طریق این تحلیل جامع، تحول پویای شعر فارسی را روشن میکند و ارتباط پایدار و توانایی آن را در به تصویر کشیدن پیچیدگیهای تجربه بشری در طول قرنها برجسته میکند.