چکیده:
براساس پژوهشها بازشناسی هیجانی و همدلی شناختی نقش مهمی در ارتباطات اجتماعی مور و جلوگیری از پرخاشگری ایفا میکند از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه بازشناسی حالات هیجانی چهره و همدلی شناختی در کودکان پرخاشگر و غیرپرخاشگر انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسهای بود. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر و پسر ٩ ساله که در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ در مدارس تهران مشغول به تحصیل بودندکه از میان آنها نمونه پژوهشی با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شد. سپس ۴۹ نفر از دانشآموزان (۲۶ دختر و ۲۳ پسر) که طبق فرم گزارش معلم مقیاس سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ پرخاشگر تشخیص داده شدند با ۵۱ نفر (۲۴ دختر و ۲۷ پسر) از دانشآموزانی که غیر پرخاشگر تشخیص داده شده بودندء از نظر متغیرهای پژوهشی مورد مقایسه قرار گرفتند. برای گردآوری دادههای پژوهش از آزمون بازشناسی بیان چهرهای اکمن و فرایزن (۱۹۷۶) ۰ پرسشنامه همدلی و تحلیل بهر کودکان آیونگ (۲۰۰۶) و آزمون هوش ماتریسهای پیشرونده ریون (۱۹۴۷) استفاده شد. دادهها با استفاده از روش کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین دو گروه از کودکان پرخاشگر و غیر پرخاشگر از نظر بازشناسی حالات هیجانی چهره و همدلی شناختی در سطح ۰/۰۱> 0 تفاوت معناداری وجود دارد و عملکرد کودکان غیرپرخاشگر در این دو مولفه بهتر از کودکان پرخاشگر میباشد. هم چنین بین دختران و پسران در توانایی بازشناسی حالات هیجانی چهره و همدلی شناختی تفاوت معناداری وجود دارد و این تواناییها در دختران بیشتر از پسران میباشد. در مجموع نتایج نشان داد که توانایی بازشناسی حالات هیجانی چهره و همدلی شناختی در کودکان غیرپرخاشگر و دختران بهتر از کودکان پرخاشگر و پسران میباشد.