چکیده:
این پژوهش با هدف واکاوی اندیشة زهد و پایان فرد در نگاه عطارء با بررسی آثار این شاعر برجسته و موّئر که در عرفان و تصوف اسلامی پرداخته است.در این تحقیق, نخست با مطالعة غزلهای عطارء نمونه های مرتبط با زهد گردآوری و سپس به روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد متن گرا در قالب سه نوع نگاه عابدانه, عارفانه و قلندرانه به زهد.ء بررسیء دسته بندی و تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در غزلهای این شاعرء نگاه قلندرانه به زهد غالب بوده و بعد از آن به ترتیب نگاه عارفانه و عابدانه شواهد بیشتری داشته است. همچنین نگاه قلندرانه و عارفانة او به زهد اغلب منفی و گاه مثبت و نگاه عابدانة وی به زهد تقریبا مثبت بوده است. می توان گفت که مفاهیم عشق, باور به معادء پایبندی به جوهره دین»ء کمزنی و گمنامی و و و بن مایه ی نگاههای سه گانه عطار به زهد را شکل داده است. همچنین مفهوم مرگ از جمله مفاهیم برجسته در مصیبت نامه ی عطار است که در قالب های علاقه به دیدن دنیای دیگر ،روز قیامت ،هراس انگیز بودن مرگ . عاقبت آندیشی مرگ و و...در کلام عطا بازتابهای فراوان یافته است.